0
نام اين پالو از لغت كوبايي گئاخيرو (guajiro) به معناي كشاورز سفيد پوست كوبايي ، گرفته شده و نام يك آواز مردمي متداول در بين مردم كوباست.
گئاخيراس (مانند كلمبياناس) يك پالو از گروه cante de ida y vuelta ، است كه فلامنكو شده ي آواز و موسيقي كوبايي و لاتين است. اين پالو از ذات شاد و ريتميك برخوردار است و اشعار آن عموما در مورد هاوانا (پايتخت كوبا) و اهالي آن مي باشد . ريتم گئاخيراس در حقيقت تغيير يافته ريتم پنتو كوبانو (punto cubano) يا پونتو گئاخيرو (punto guajiro) است. اين موسيقي و ريتم مربوط به جزاير قناري مي باشد كه در تلفيق با موسيقي كوبايي ، ريتم شاد و ملودي غني اي را خلق كرده است.
(په په مارچنا) با بذل توجه به اين پالو باعث غناي ملودي هاي گئاخيراس شد . اين پالو در دهه 30 و 40 ميلادي محبوبيت زيادي در ميان مردم و جامعه فلامنكو پيدا كرد ، بطوريكه هنرمندان رقصي نيز به همين پديده روي آورده بودند كه با همراهي گيتار اجرا مي شد ، ولي عمدتا امروزه اثري از آن رقص ديده نمي شود
رقص در گئاخيراس :
منشاء پيدايش اين رقص در نيمه اول قرن بيستم گزارش شده است كه با آن آوازي به همين نام همراهي مي شد . از خصوصيات ويژه در اين رقص ، استفاده از ضربات آهسته پا در ريتم سازي (ponteddos de pies) مي باشد كه در مجموع همراه با ديگر خصيصه هاي اين پالو ، حالتي گرم و صميمي به گئاخيراس مي دهد كه آن را جهت استفاده كوليهاي دوره گرد مناسب مي نمود .
آوار در گئاخيراس :
گئاخيراس يك آواز سنتي و محلي كوباست كه با آمدن به ناحيه اندلس تحت تاثير قرار گرفته است و فلامنكو شده است. موضوع اشعار در گئاخيراس اشاره به هاوانا (پايتخت كوبا) و مردم آن دارد و شامل بيان آرزو ها و خاطرات عاشقانه دارد و كوپلاهاي آن معمولا از ده جمله هشت كلمه اي تشكيل مي شود
برخي از صاحب نظران بر اين باورند كه اين آواز بايد در حقيقت پونتو كوبانو ناميده شود ، آوازي كه هنوز با اين نام در كوبا موجود بوده و اجرا مي شود
بيشترين تكامل و توسعه گئاخيراس مربوط به سال هاي اواخر دهه 20 و اوايل دهه 30 ميلادي در قرن اخير مي باشد . در آن سالها گئاخيراس همراه با رقصي به همين نام اجرا مي شد كه امروزه به فراموشي سپرده شده است. البته (merche esmerald) با هنرنمايي اش در فيلم كارلوس سائورا نشان داد كه اين پالو مي تواند بسيار رقصي هم باشد
شناخته ترين و محبوب ترين اجراي آوازي گئاخيراس مربوط به په په مارچنا مي باشد كه بيشترين نقش را در تكامل و غناي ملوديك اين پالو داشته است
گيتار در گئاخيراس :
گئاخيراس تقريبا هميشه در تناليته ماژور اجرا مي شود . نوازنده بايد ريتم را به درستي بشناسد و به دقت كمپاس را اجرا كند . زيرا هنگامي كه رقاص شروع به اجراي تركيبات ريتميك با پاشنه پايش مي كند ، گيتار همراه ، عاري از هرگونه ملودي و فالستايي خواهد بود و فقط بايد با راسگوادو هاي متنوع ، رقاص را همراهي كند . اين دستگاه تقريبا هميشه در وسط دسته يعني پور مديو (por medio) اجرا مي شو . تناليته هاي كه غالبا در گئاخيراس به كار مي روند شامل لا ماژور و مي ماژور مي باشند . البته هر نوازنده بسته به سليقه شخصي خود مي تواند از تناليته هاي ديگر ماژور استفاده كند
كمپاس هاي گئاخيراس از ميزان هاي سه/چهارم و شش/هشتم كه به دقت و يكي در ميان ، پشت سر هم تكرار مي شوند
الگوي گمپاس پايه در گئاخيراس
علاقه مندي ها (Bookmarks)