فادو

[s_guitar]

�? ادو سبکی از موسیقی مردمی است که ریشه‌های آن به احتمال زیاد به دهه ۱۸۲۰ میلادی و به کشور پرتغال میرسد. �? ادو لحنی محزون دارد و موضوعات آن بیشتر درباره دریا و زندگی تهیدستان است. آشکار نیست که آیا اصل �? ادو از آوازخوانی دریانوردان پرتغالی است یا برگر�? ته از سبکهایی موسیقایی برزیلی مانند لوندوم و مودینها. واژه �? ادو به معنی سرنوشت و با واژه fate انگلیسی همریشه است.

نخستین �? ادوخوان سرشناس ماریا س�? ورا نام داشت که در نیمه نخست سده ۱۹ میلادی میزیست. نوع �? ادوی او امروزه به «�? ادوی لیسابون» معرو�? است.

در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ یک رشته آهنگهای �? ادو از شهر کوئیمبرای پرتغال که به نام �? ادوی کوئیمبرا معرو�? شدند محبوبیت زیادی یا�? تند. گیتاریستی به نام کارلوس پاردس (Carlos Paredes) و پدر او به نام آرتور پاردس استادان و پیشگامان این گونه از �? ادو و همچنین گیتار پرتغالی به شمار می‌آیند.