در محفل عشاق

[Majed]

من اگر اشک به دادم نرسد مي شکنم اگر از ياد تو يادي نکنم مي شکنم بر لب کلبه ي محصور وجود من اگر در اين خلوت خاموش سکوت اگر از ياد تو يادي نکنم، مي شکنم اگر از هجر تو آهي نکشم تک و تنها، به خدا مي شکنم، مي شکنم

[Majed]

گر قرار است براي چيزي زندگي خود را خرج كنيم ، بهتر آن است كه آنرا خرج لطا�? ت يك لبخند و يا نوازشي عاشقانه كنيم


): مي دوني زيباترين خط منحني دنيا چيه ؟ لبخندي که بي اراده رو لبهاي يک عاشق نقش مي بنده تا در نهايت سکوت �? رياد بزنه : دوستت دارم

[Majed]

اگر دورم ز ديدارت، دليل بي و�? ايي نيست

و�? ا آن است كه نامت را هميشه روي لب دارم

[sara]

گاه آرزو می کنم،
می توانستی چند صباحی چون من باشی...
بیندیشی آن چیز که من می اندیشم ؛
ببینی آن چه من می بینم؛
احساس کنی آن گونه که من احساس می کنم؛
دریابی آش�? تگی،ترس،تحسین و
دوستی را که نسبت به تو احساس می کنم،
همه را یکباره با هم.
اگر می توانستی حتی برای لحظه ای در ذهن من زندگی کنی؛
می توانستی ببینی که دنیای من چگونه سرشار از مسئولیت هاست،
و عجیب آن که اغلب به تو می اندیشم.
می دیدی که چه شادی را به من ارزانی داشته ای.
می دیدی که تا کجا شادمانم که می توانم لبخند بزنم،
بخندم،سر خوش باشم وآزاد چون کودکان.
این همه را از تو دارم.
اگر می توانستی نیم نگاهی به درون من بی�? کنی
می دیدی آن سپاس و تحسین را.
تحسین نه تنها برای آنچه که هستی
بلکه برای آنچه که بذل می کنی تا من این باشم.
و خواهی دید که تا چند،
این همه را حرمت می دارم.
اما آنچه که بیش از همه به حیرتت وا می دارد،
تمام آن عشقی است که به تو دارم.
وآن گاه که این را احساس کردی،
همیشه با یادش خواهی داشت.
درک خواهی کرد
که گرچه پیوسته نمی توانم ژر�? ا و شکوه آن را بیان کنم،
اما همواره در وجود من می جوشد و زنده است.

[sara]

نمی خواهم در آغوشت بگیرم

که می خواهم در آغوشت بمیرم

[shbaharehs]

تك و تنها بدون غم
نشته بودم, تورا ديدم
امد سراغم

[Majed]

میدونی چرا بین انگشتای دستت �? اصله هست؟
چون جای انگشتای یه ن�? ر دیگه هم اونجا هست

[alireza_amirsamimi]

من جمله عشقولانه بلد نیستم.برای همین از شهریار کمک میگیرم که میگه:
نالد به حال زار من، امشب سه تار من

اي مايه تسلي شب هاي تار من

اي دل، ز دوستان وفادار روزگار

جز ساز من نبود كسي سازگار من

در گوشه غمي كه فراموش عالمي است

من غمگسار سازم و او غمگسار من

اشک است جویبار من و ناله‌ی سه‌تار

شب تا سحر ترانه‌ی این جویبار من

چون نشترم به دیده خلد نوشخند ماه

یادش به خیر، خنجر مژگان یار من

رفت و به اختران سرشکم سپرد جای

ماهی که آسمان بربود از کنار من

آخر قرار زلف تو با ما چنین نبود

ای مایه‌ی قرار دل بیقرار من

در حسرت تو میرم و دانم تو بی‌وفا

روزی وفا کنی که نیاید به کار من

از چشم خود سیاه دلی وام میکنی

خواهی مگر گرو بری از روزگار من

اختر بخفت و شمع فرومرد و همچنان

بیدار بود دیده‌ی شب‌زنده‌دار من

من شاهباز عرشم و مسکین تذرو خاک

بختش بلند نیست که باشد شکار من

یک عمر در شرار محبت گداختم

تا صیرفی عشق چه سنجد عیار من

من شهریار ملک سخن بودم و نبود

جز گوهر سرشک در این شهریار من

[Majed]

ایول ... خیلی با حال بود.. چه چیزا بلد بودی و تو 1 سال واسه ما رو نکردی بلا

[sara]

چه کسی درک خواهد کرد که من چه کشیدم؟؟؟

چه کسی می تواند چهره ی رنجور مرا ترسیم کند؟؟؟(از خودم)

[Majed]

من منظور شعرت رو درک نکردم..

[Hmd_N]

ميدونستي اشك از لبخند با ارزشتره ؟؟
چون لبخندو به هر كسي ميتوني هديه كني اما اشكو �? قط واسه كسي ميريزي كه نميخواي از دستش بدي !

[Hmd_N]

او نيست كه مردمك چشم سياهم، تا خيره شود عكس رخ خويش ببيند

اين گيسوي ا�? شان به چه كار آيدم امشب ؟ كو پنجه ي او تا كه در آن خانه گزيند ؟

[Hmd_N]

زندگي عشق است، عشق ا�? سانه نيست، آنكه عشق را آ�? ريد ديوانه نيست، عشق آن نيست كه كنارش باشي، عشق آنست كه به يادش باشي !!!

[sara]

خیلی سخته آدم به خاطر خانوادش از عشقش بگذره
ندونه طر�? ش چی به سرش می یاد
انقدر دوتایی برای �? اصله هاشون گریه کنن تا یا از دست برن یا یه جسم بدون روح باشن

[Majed]

شاید زندگی آن بزمی نباشد که دوست داشنه باشیم به آن دعوت شویم... اما حال که آمده ایم بیایید با میتوانیم زیبا برقصیم