افتابت که فروغ رخ زرتشت در ان گل کرده است
اسمانت که ز خمخانه ی حافظ قدحی اورده است
کوهسارت که بر ان همت فردوسی پر گسترده است
بوستانت کز نسیم نفس سعدی جان پرورده است.

همزبانان من این همزبانی اوست که شعر کوچه را بوجود میاورد
او به پیشینیان خود با احترام و شایستگی نگاه میکرد
همین است که کو چه ی او در دل میلیون ها ایرانی نشسته است.