شعر های عاشقانه

[Patriote]

ای ساربان، ای کاروان

لیلای من کجا می بری

با بردن لیلای من

جان و دل مرا می بری

ای ساربان کجا می روی

لیلای من چرا می بری

در بستنِ پیمان ما

تنها گواه ما شد خدا

تا این جهان، بر پا بود

این عشق ما بماند بجا

ای ساربان کجا می روی

لیلای من چرا می بری

تمامی دینم، به دنیای فانی

شراره عشقی، که شد زندگانی

به یاد یاری، خوشا قطره اشکی

به سوز عشقی، خوشا زندگانی

همیشه خدایا، محبت دلها

به دلها بماند، بسان دل ما

که لیلی و مجنون فسانه شود

حکایت ما جاودانه شود

تو اکنون زعشقم گریزانی

غمم را ز چشمم نمی خوانی

ازاین غم چو حالم نمی دانی

پس از تو نمونم برای خدا

تو مرگ دلم را ببین و برو

چو طوفان سختی ز شاخه غم

گل هستی ام را بچین و برو

که هستم من آن تک درختی

که در پای طوفان نشسته

همه شاخه های وجودش

زخشم طبیعت شکسته

ای ساربان، ای کاروان

لیلای من کجا می بری

با بردن لیلای من

جان و دل مرا می بری

ای ساربان کجا می روی

لیلای من چرا می بری

[sarveazad]

زمستان است و در سرما زنی مستانه وار

بیرون کند سر را

گشوید لاجرم در را

که تا بیرون رود بوی مخدرها

دمادم می روند بالا شراب ارغوانی را

سپس عریان شوند در پیش یکدیگر

و تن ها را به هم مالند و لبها را به هم

سایند

در اینجا کس نمی داند محارم چیست و

محرم کیست؟

برادر خواهر و خواهر برادر را

همین جا در پشت کوچه ی ویران

زنی با دخترش لرزان

هزاران کفر و نفرین بر زمان گویند

که شاید نیاید برف

و ناگفته نماند حرف

گو فردای آن روز که گویا شام تاری بود

برد ماشین شهرداری

هم او هم دخترش هم شیشه های خالی

مشروب مستان را

دکتر شریعتی

[Patriote]

زمستان است و در سرما زنی مستانه وار

بیرون کند سر را
گشوید لاجرم در را

که تا بیرون رود بوی مخدرها
دمادم می روند بالا شراب ارغوانی را
سپس عریان شوند در پیش یکدیگر
و تن ها را به هم مالند و لبها را به هم
سایند
در اینجا کس نمی داند محارم چیست و
محرم کیست؟
برادر خواهر و خواهر برادر را
همین جا در پشت کوچه ی ویران
زنی با دخترش لرزان
هزاران کفر و نفرین بر زمان گویند
که شاید نیاید برف
و ناگفته نماند حرف
گو فردای آن روز که گویا شام تاری بود
برد ماشین شهرداری
هم او هم دخترش هم شیشه های خالی
مشروب مستان را

دکتر شریعتی

اوههههههههههههههههه.
ایول بابا، ترکوندی ایول

[sarveazad]

اوههههههههههههههههه.
ایول بابا، ترکوندی ایول

ممنونم دوست گلم شما هم عالی هستی
چند وقت بود کسی به این تایپیکا سر نمی زد خیلی خوشحالم کردی

[Patriote]

والا تموم عمرم از اینترنت دایال آپ اینقدر کیف نکرده بودم.
دمت گرم، ایولا...

[sarveazad]

من به توخندیدم
چون که می دانستمتو به چه دلهره از باغچه همسایه
سیب را دزدیدیپدرم از پی تو تند دویدو نمی دانستیباغبانپدر پیر من استمن به توخندیدمتا که با خنده خودپاسخ عشق تو را، خالصانه بدهمبغض چشمان تولیکلرزه انداخت به دستان من وسیب دندان زده از دست من افتاد به خاکدلمن گفت بروچون نمی خواست به خاطر بسپاردگریه تلخ تو راو من رفتموهنوزسالهاست که در ذهن من آرام آرامحیرت و بغض نگاه تو ،تکرارکنان میدهد آزارمو من اندیشه کنان،غرق این پندارمکه چه می شد اگر باغچه خانه ماسیب نداشت؟!!!

- - - Updated - - -

والا تموم عمرم از اینترنت دایال آپ اینقدر کیف نکرده بودم.
دمت گرم، ایولا...

خوشحال میشم بازم ببینمتون. باز هم بی نهایت سپاسگزارم

[Weather_Storm]

خوابم کن

با جادوی چشمانت

می‌ان بالشی از پوست تنت

با رویایی عاشقانه بی‌تابم کن

از باران بگو

از شهریور

از زرد‌ها و قرمز‌ها

از خیلبافی‌هایم

از پشت پنجره

از دوردست‌ها

از هزاران مایل دور‌تر خوابم کن!


امید کیفری

[Weather_Storm]

امشب

شاکی از بارون

که از بس

داره می‌باره

تو رو،

مثل کابوس

داره

جلو چشمام می‌آره

امید کیفری

[sarveazad]

کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست
هیچ بازار چنین گرم که بازار تو نیست

سرو زیبا و به زیبایی بالای تو نه
شهد شیرین و به شیرینی گفتار تو نیست

خود که باشد که تو را بیند و عاشق نشود
مگرش هیچ نباشد که خریدار تو نیست

کس ندیدست تو را یک نظر اندر همه عمر
که همه عمر دعاگوی و هوادار تو نیست

آدمی نیست مگر کالبدی بی جانست
آن که گوید که مرا میل به دیدار تو نیست

ای که شمشیر جفا بر سر ما آخته ای
صلح کردیم که ما را سر پیکار تو نیست

جور تلخست ولیکن چه کنم گر نبرم
چون گریز از لب شیرین شکربار تو نیست

من سری دارم و در پای تو خواهم بازید
خجل از ننگ بضاعت که سزاوار تو نیست

به جمال تو که دیدار ز من بازمگیر

که مرا طاقت نادیدن دیدار تو نیست

سعدیا گر نتوانی که کم خود گیری

سر خود گیر که صاحب نظری کار تو نیست

[highland]

بیهوده انتظار تو را دارم
دانم دگر تو بازنخواهی گشت هر چند
اینجا بهشت شاد خدایان است
بی تو برای من
این سرزمین غم زده زندان است

[Patriote]

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم / همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

[sahar98]

هر چه دادم به او حلالش باد
غير از آن. . .
.

.

.

.

.

.

.

.
دل كه مفت بخشيدم
دل من كودكي سبكسر بود
خود ندانم چگونه رامش كرد
او كه ميگفت دوستت دارم
پس چرا زهر غم به جامش كرد .
„فروغ فرخزاد”

[sarveazad]

تا ببینی عشق را آئیینه وار

آتشی از جان خاموشت برآر

هر چه می خواهی. به دنیا در نگر

دشمنی از خود نداری سخت تر

عشق پیروزت كند بر خویشتن

عشق آتش می زند در ما و من

عشق را دریاب و خود را واگذار

تا بیابی جان نو .خورشید وار

عشق هستی زا و روح افزا بود

هر چه فرمان میدهد زیبا بود


- - - Updated - - -

آرزویم این است...
با نگاه سبز باران عشق را تعبیر کرد
زندگی راپر ز احساس کبو تر ها نمود
کینه را با نگاه ساده ای زنجیر کرد
همچو شبنم چشم را درچشم شقایهاگشود
طرح یک لبخند را بر برگ گل تصویر کرد
زندگی را می توان در خلوت هر صبحدم
با وضوئی با دعایی با خدا تقدیر کرد
کاش میشد لحظه ها را قاب کرد
روزهای تیره را خواب کرد

- - - Updated - - -

من دلم مي خواهد

خانه اي داشته باشم پر دوست

کنج هر ديوارش

دوستهايم بنشينند آرام

گل بگو گل بشنو

هرکسي مي خواهد

وارد خانه پر عشق و صفايم گردد

يک سبد بوي گل سرخ

به من هديه کند

شرط وارد گشتن

شست و شوي دلهاست

شرط آن داشتن

يک دل بي رنگ و رياست

بر درش برگ گلي مي کوبم

روي آن با قلم سبز بهار

مي نويسم اي يار

خانه ي ما اينجاست

تا که سهراب نپرسد ديگر

„خانه دوست کجاست؟”

[sarveazad]

چشم ها و چشمه ها خشک اند
روشنی ها محو در تاریکی دلتنگ
همچنان که نامها در ننگ!

هرچه پیرامون ما غرق تباهی شد
آه باران، ای امید جان بیداران
بر پلیدیها که ما عمریست در گرداب آن غرقیم
آیا چیره خواهی شد؟؟

[Patriote]

چشم ها و چشمه ها خشک اند
روشنی ها محو در تاریکی دلتنگ
همچنان که نامها در ننگ!

هرچه پیرامون ما غرق تباهی شد
آه باران، ای امید جان بیداران
بر پلیدیها که ما عمریست در گرداب آن غرقیم
آیا چیره خواهی شد؟؟

ممنون واقعا کار قشنگی از شجریان بود.

شبی یاد دارم که چشمم نخفت

شنیدم که پروانه با شمع گفت

که من عاشقم گر بسوزم رواست

تو را گریه و سوز باری چراست؟

بگفت ای هوادار مسکین من

برفت انگبین یار شیرین من

چو شیرینی از من بدر می‌رود

چو فرهادم آتش به سر می‌رود

همی گفت و هر لحظه سیلاب درد

فرو می‌دویدش به رخسار زرد

که ای مدعی عشق کار تو نیست

که نه صبر داری نه یارای ایست

تو بگریزی از پیش یک شعله خام

من استاده‌ام تا بسوزم تمام

تو را آتش عشق اگر پر بسوخت

مرا بین که از پای تا سر بسوخت

همه شب در این گفت و گو بود شمع

به دیدار او وقت اصحاب، جمع

نرفته ز شب همچنان بهره‌ای

که ناگه بکشتش پری چهره‌ای

همی گفت و می‌رفت دودش به سر

همین بود پایان عشق، ای پسر

ره این است اگر خواهی آموختن

به کشتن فرج یابی از سوختن

مکن گریه بر گور مقتول دوست

قل الحمدلله که مقبول اوست

اگر عاشقی سر مشوی از مرض

چو سعدی فرو شوی دست از غرض

فدائی ندارد ز مقصود چنگ

وگر بر سرش تیر بارند و سنگ

به دریا مرو گفتمت زینهار

وگر می‌روی تن به طوفان سپار

اینم که دیگه از سعدی شیرازی بود

[sarveazad]

گرچه پنهان ز نظر چهره ی زیبای تو نیست
چه کنم دیده‌ی من لایق دیدار تو نیست
هر که را می‌نگری گشته اسیر غم تو

کیست آن کس که در این درد گرفتار تو نیست

یوسف فاطمه (س) از پرده غیبت به‌در آی

که مرا طاقت خندیدن اغیار تو نیست

من و دل، از دل و جان هر دو خریدار توایم

دل ندارد بخدا هر که خریدار تو نیست

جان، نثار قدمت هر دم و هر صبح و غروب

مگر این بنده‌ی تو عاشق دلدار تو نیست؟

دم به دم شکوه برم بر در آن رب وجود

که مرا طاقت هجران رخ یار تو نیست