0
من سابقه ی چندانی توی موسیقی ندارم و تازه کار محسوب میشم.
با موسیقی مدرن (New Age) و مشخصا یانی با موسیقی آشنا شدم (یا به بیان بهتر به موسیقی علاقمند شدم ... هنوز هم به کارهای یانی عشق می ورزم)
با توجه به اینکه موسیقی یانی، مایه های کلاسیک غربی داره به موسیقی کلاسیک علاقمند شدم و خیلی زود به کارهای ویوالدی، یتهوون و ... علاقمند شدم.
به طور کاملا تصادفی (به نوعی میشه گفت اجباری) با موسیقی کلاسیک ایرانی (سنتی) آشنا شدم و خیلی زود عاشق موسیقی ایرانی، به ویژه ویلن ایرانی (نوازندگی اساتید ملک، یاحقی، بدیعی و ...) شدم و این عشق تا الان هم ادامه داره به طوری که هنرجوی سبک ایرانی شدم و موسیقی ایرانی جزء لاینفک زندگی من شد. (البته هنوز عشق به سبک های دیگه هم وجود داشت...)
توی این مدت موسیقی پاپ هم گوش میدادم و قطعات خوب توی این سبک رو خیلی دوست دارم.
...
حالا هم که بعضی وقتا کنسرتوهای چایکفسکی، مندلسون، خاچاطوریان و سمفونی های بتهون و ... رو گوش میدم و بعضی وقتا ایرج، شجریان، بنان و تکنوازی های ویلن و ... گوش میدم.
(البته اینو بگم که برای کسی که ویلن می زنه عشق به سبک سنتی ایرانی و کلاسیک غربی بصورت توامان، در بعضی مواقع میتونه مشکل ساز بشه و سردرگمی ایجاد کنه...)
علاقه مندي ها (Bookmarks)