نمونه اشعار الیاس

[Avazekhan]

دوش شوخ چشمی شیشه دل را شکست // رفت با رقیبم ، عهد و پیمانم شکست

دل شکست و عهد بست و دل نبست // ناز کرد و دل فروخت و بد شکست

پیش خود از من بساخت یک دیو زشت // او که خود بود در بدی چون بد کنشت

باد نیسان زد بر او سیلی سخت // عاقبت پیچید در او سرمای سخت

تا به صبح زیبا جمال بر خود بتافت // روی سرخش زرد شد چون آفتاب

آن رقیب از روی زردش دل برید // از بدیش تارها در دل تنید

آن سنم چون پیش خود خالی بدید // بوی دل را پیش من خوشبو شنید

آمد و در دل بجانم رخنه کرد // شیشه بشکسته ام را وصله کرد

گفتمش ای خوش جمال سنگدل // عاقبت پیشم بیاری زخم ز دل

من نه آنم چون کنی رویش دوتا // سخت بشکستم نمی بینم تو را

تو برو اینک نه جای ماندن است // زخم دل را رفتن تو مرحم است

من ز غم ، عشقت برون کردم ز دل // چینی بشکسته راچنگی نمی بینم به دل

تو برو چون راست گوی و راست زی // عشق عاشق دو نمیشناسد چه زی

قلب الیاس چون برون آمد ز درد // سخت بگفتا آه مردم ، آه درد

بنا به درخواست الیاس نقدم رو که پیشتر حذف کرده بودم مجددا مینویسم

در این شعر مصرع اول با مصرع دوم و سوم و چهارم هیچ ربطی از لحاظ وزنی ندارند
در این بیت:
تا به صبح زیبا جمال بر خود بتافت // روی سرخش زرد شد چون آفتاب
آفتاب و بتافت قافیه را ناهمگون کرده اند
همینطور این بیت اما کمتر :
من نه آنم چون کنی رویش دوتا // سخت بشکستم نمی بینم تو را

دوتا و تورا قافیه به نظر نمی آیند
در بیت هفتم „صنم” درست است نه „سنم”
در این بیت:
من ز غم ، عشقت برون کردم ز دل // چینی بشکسته راچنگی نمی بینم به دل
در مصرع دوم قالب شعر از سنتی به نیمایی تغییر کرده است

در بیت آخر „گفتا” از „بگفتا” شعر را روان تر میکند
و در آخر یک سوال:
لطفا در مورد معنای „چه زی” در این مصرع توضیح دهید:
عشق عاشق دو نمیشناسد چه زی

دوستان من اهل تعریف و دلگرمی بی مورد نیستم
منتقد همیشه باید حرف هایش رک ، بی پرده و خالی از اضافه گویی باشد
چون انتقاد منتقد به حرفه ای تر شدن شاعر مورد انتقاد کمک میکند
پس کسی که انتقاد میکند باید حرفه ای عمل کند
بنده شخصا با الیاس دوست هستم „جهت اطمینان می توانید به پروفایل بنده یا الیاس مراجعه کنید!!!”
اما دوست آنست که آینه ی عیب های دوستش باشد
اهل کباب پختن و سیخ و اینجور چیزها هم نیستم!!!
به همین خاطر از اینطور کارا سر در نمیارم!!!
منو ببخشید...