برای کسی که دوسش دارین شعر بگین

[morteza3164]

ای قلم بیدار شو سرپوش خود را باز کن
خویشتن را با من تنها بیا، همراز کن

شاعری بی رنگ همچون سایه ام درکوچه ها
سررسیدم باز کن ، تک مصرعی آواز کن

زخم دستم زخمه ها در خویش پنهان می کند
عاجزم ، هم ساز ناکوکم ، بگیر و ساز کن

شعرهای دفترم خاکستری تر گشته اند
شهرشب،این کوچه شب،این خانه شب،پروازکن

برگ برگ ازدفترم آتش بزن هم خط به خط
بسترم را جستجو هویتم احراز کن

امتداد ساده ام در پیچها گم گشته اند
می توانی گر موذن ؟ اندکی اغماض کن

رضا محمدزاده

[morteza3164]

اوني كه مي خواستم


اوني كه مي خواستم عهدشو شكست و
به پاي عشق جديد نشست و
چش روي آرزوم هميشه بست و
پشت مه پنجرمون رها شد
اوني كه
مي خواستم مث اشك چكيد و
تو طول راه يهو يكي رو ديد و
صداي از ما بهتر و شنيد و
به خاطر هيچي ازم جدا شد
اوني كه مي خواستم دل ما رو بردو
تو راه كه مي رفت به يكي سپرد و
تو خاطرش ، خاطره ي ما مرد و
يكي ديگه تو روياهاش خدا شد
اوني كه مي
خواستم دل ازم بريد و
بين گلا يه گل تازه چيد و
به اوني كه دلش مي خواس رسيد و
مثل تموم مردا بي وفا شد
اوني كه مي خواستم زود ازم گذشت و
يه روزي رفت و ديگه بر نگشت و
منكر مجنون شد و كوه و دشت و
منكر عشق و بودن با ما شد
اوني كه مي خواستم زير قولش
زد و
با يكي ديگه پيش من اومد و
به خاطر اون به ما گفتش بد و
عزيز تر از ديروز و از حالا شد
اوني كه مي خواستم شدش از ما سرد و
پيغام دادش كه ديگه برنگرد و
بد بودن ما رو بهونه كرد و
غيبش زد و يك دفعه كيميا شد
اوني كه مي خواستم ما رو بد شناخت و
هستي شو پيش يكي ديگه باخت و
قصر من و با يكي ديگه ساخت و
شكر خدا باز ولي پادشا شد
اوني كه مي خواستم من و داد به باد و
رفت پيش اون كس كه دلش مي خواد و
زد زير عشقش تا يادش نياد و
اسم منم جز آدم بدا شد
اوني كه مي خواستم من و زد كنار و
خزونشو
يه جوري كرد بهار و
قايم شدش تو يه عالم غبار و
تقدير ما مثل موهاش سيا شد
اوني كه مي خواستم آخرش گم شد و
بازيچه ي چشماي مردم شد و
وارد عشق صد و چندم شد و
توي خيال كس ديگه جا شد
اوني كه مي خواستم ، ولي انگار مده
مال همه يه جورايي گم شده
كاش از ميون غبارا بياد و
بهم بگه هر چي مي گي بيخوده

[hossein-18]

چی می تونم بگم. حتی در شعر هم نمی گنجه.

[mahour.M]

يك نسيمي آمد
به چه بويي دارد
به گمانم يه نوازش بودش
شايد از آه دل يار به من مي آيد؛
. . .
.
باز هم فكر و خيال
با خودش من را برد
ور نه آخر چه كسي، دل به مجنون سپرد؟
...
..
.

[Mehraneh]

می گم مگه قرار نیست خودمون شعر بگیم؟؟؟؟
آقا اگه اینجوریه پس ما هم هسیم:
دو سه روزه که مات و بي ارادم يه چيزي فکرمو مشغول کرده
همين عشقي که درگير هواشم منو نسبت به تو مسئول کرده
از اون رابطه ي معموليه ما چه عشقي سر گرفت تو روزگارم
دو سه روزه که بعد از اين همه سال واسه تو ادعاي عشق دارم
نمي بيني دارم جون مي دم اينجا نمي دوني به تو محتاجم اينجا
چقدر راحت منو وابسته کردي دارم ديوونه مي شم کمکم اينجا
مي خوام مثل قديما مثل سابق يه وقتايي يکي با من بخنده
يکي باشه که دستامو بگيره يکي باشه که زخمامو ببنده
نمي بيني دارم جون مي دم اينجا نمي دوني به تو محتاجم اينجا
چقدر راحت منو وابسته کردي دارم ديوونه مي شم کم کم اينجا

[M8H]

خیال نکن بی وفا کشته ی خنده هاتم **خیال نکن این دفعه باز خاک پاهاتم!

[Mahmonire]

تو نیستی که ببینی چگونه می گردد نسیم روح تو در باغ بی جوانه من .

[sahar98]

من هر روز و هر لحظه
نگرانت می شوم که چه می کنی ؟

پنجره ی اتاقم را باز می کنم و فریاد می زنم

تنهاییت برای من
غصه هايت برای من
همه بغضها و اشكهايت برای من

بخند برایم
بخند
آنقدر بلند
تا من هم بشنوم صدای خنده هایت را
صدای همیشه خوب بودنت را

من هر روز و هر لحظه
پشت این پنجره و تمام پنجره ها
دلم برایت تنگ است

happy Birth♥♥♥Day

[sahar98]

چشم هايم خسته است

ذهنم پر تشويش

قلبم پر درد

گوش هايم ديگر طاقت هيچ هياهويي ندارند

لحظه هاي بي رحم پي درپي هم مي گذرند

انتظاري تلخ

نه

انتظار شيرين است

چون پس از پايانش لحظه ي ديدار است

وقتي که صداي نفست در گوش من طنين انداز است

انتظارم ديگر رو به پايان است

با بودن تو

ذهنم پر از آرامش

قلبم مملو از عشق

چشم هايم پر شور

اما

لحظه هاي بي رحم تند و تند از پي هم مي گذرند

وصداي نفست را از من باز پس مي گيرند

باز هم

قلبم پر درد

ذهنم پر تشويش

[morteza3164]

شاعر و فرشته ای با هم دوست شدند.
فرشته پری به شاعر داد و شاعر ، شعری به فرشته.
شاعر پر فرشته را لای دفتر شعرش گذاشت و شعرهایش بوی آسمان گرفت
و فرشته شعر شاعر را زمزمه کرد و دهانش مزه عشق گرفت.
خدا گفت : دیگر تمام شد.
دیگر زندگی برای هر دوتان دشوار می شود.
زیرا شاعری که بوی آسمان را بشنود، زمین برایش کوچک است
و فرشته ای که مزه عشق را بچشد، آسمان برایش تنگ.

[sahar98]

بغض

بغض نکن گریه نکن اگر چه غم کشیده ای
برای من فقط بگو خواب ِ بدی که دیده ای
اگر که اعتماد ِ تو به دست ِ این و آن کم است
تکیه به شانه ام بده که مثل ِ صخره محکم است
به پای ِ صحبتم بشین ، فقط ترانه گوش کن
جام به جان ِ من بزن ، جانِ مرا تو نوش کن
تورا به شعر می کشم چو واژه پیش می روی
مرگ فرا نمی رسد ، تو تازه خلق می شوی
تو در شب ِ تولدت به شعله فوت می کنی
به چشم ِ من که می رسی فقط سکوت می کنی
اگر کسی در دلِ توست بگو کنار می روم
گناه کن ! به جای ِ تو بر سرِ دار می روم

[sahar98]

دست عشق از دامن دل دور باد!
می توان آیا به دل دستور داد؟
می توان آیا به دریا حکم کرد
که دلت را یادی از ساحل مباد؟
موج را آیا توان فرمود ایست!
باد را فرمود باید ایستاد؟
آن که دستور زبان عشق را
بی گزاره در نهاد ما نهاد
خوب می دانست تیغ تیز را
در کف مستی نمی بایست داد

[Mehraneh]

خودت خواستي که من مجبور باشم برم جايي که از تو دور باشم
تو پاي منو از قلبت بريدي خودت خواستي که من اينجور باشم
خودت خواستي که احساسم بشه سرد خودت خواستي نمي شه کاريم کرد
مي ديدم دارم از چشمات ميوفتم مدارا کردمو چيزي نگفتم
برام بودن تو بازي نبودو به اين بازي دلم راضي نبودو
از اول آخرش رو مي دونستم تو تونستي ولي من نتونستم
برات بودن من کافي نبودو حقيقت اين که مي بافي نبودو
دارم دق مي کنم از درد دوري مي خوام مثل تو شم اما چه جوري

[morteza3164]

دیر زمانیست که هوایم، هوای دل توست
عاشق چشم شدم ،چشم سرای دل توست
گر تو خواهی قدمی سخت به صحرا بزنم
میزنم چو نکه دلم پای به دام دل توست

این شعر بداهه بود تقدیم به کسی که خیلی دوسش دارم

[sahar98]

لحظه ديدار نزديك است.

باز من ديوانه ام، مستم .

باز مي لرزد، دلم، دستم .

باز گويي در جهان ديگري هستم .

هاي ! نخراشي به غفلت گونه ام را، تيغ!

هاي ! نپريشي صفاي زلفم را، دست!

آبرويم را نريزي، دل !

- اي نخورده مست -

لحظه ديدار نزديك است

اخوان

[sahar98]

من نه عاشق بودم
ونه محتاج نگاهي که بلغزد بر من
من خودم بودم و يک حس غريب
که به صد عشق و هوس مي ارزيد
من خودم بودم و دستي که
صداقت مي کاشت
گرچه در حسرت گندم پوسيد
من خودم بودم و هر پنجره اي
که به سرسبزترين نقطه بودن وا بود
و خدا مي داند
بي کسي از ته وابستگي ام پيدا بود