برای کسی که دوسش دارین شعر بگین

[morteza3164]

ناگهان نام خدا حافظی آمد به چه سود // ناگهان کار من و تو به سرآمد به چه سود



نکند حرف رقیبان به دلت چنگی زد // این سخن از تو نبودست ، زکه آمد ، به چه سود



{معرفت در گرانیست به هر کس ندهند}// این سخن را که بگفتا که زجای دگرآمد به چه سود



ای صنم بر دل الیاس شررها زده ای // حافظا بازسخن مرگ صداقت به میان آمد به چه سود



این سخن از تو شنیدم ،که جهانم بسوخت // چون خون که در رگ بجوش آمد به چه سود



هر که را من خوب میدیدم ز دامان پاک تر // چون فرشته بال زد و پیشم نیامد به چه سود

[sahar98]

دانلود [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

نبسته ام به کس دل


نبسته کس به من دل


چو تخت پار بر موج رها رها رها من


زمن هر آنکه او دو


چو دل به سینه نزدیک


به من هر آنکه نزدیک از او جدا جدا من

نه چشم دل به سویی


نه باده در سبویی


که تر کنم گلویی به یاد آشنا من

نه چشم دل به سویی


نه باده در سبویی


که تر کنم گلویی به یاد آشنا من

ستاره ها نهفتند در آسمان ابری


دلم گرفته ای دوست


هوای گریه با من


هوای گریه با من

ستاره ها نهفتند در آسمان ابری


دلم گرفته ای دوست


هوای گریه با من


هوای گریه با من

دلم گرفته ای دوست


هوای گریه با من


هوای گریه با من

نبسته ام به کس دل


نبسته کس به من دل


چو تخت پار بر موج رها رها رها من


زمن هر آنکه او دو


چو دل به سینه نزدیک


به من هر آنکه نزدیک از او جدا جدا من

[morteza3164]

دارم امید عاطفتی از جانب دوست

کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست

دانم که بگذرد ز سر جرم من که او

گرچه پریوش است و لیکن فرشته خوست

چندان گریستم که هر کس که بر گذشت

در اشک ما چو دید روان گفت کاین چه جوست

هیچ است آن دهان و نبینم از و نشان

موی است آن میان و ندانم که آن چه موست

دارم عجب زنقش خیالش که چون نرفت

از دیده ام که دم به دمش کار شست و شوست

بی گفت و گوی زلف تو دل را همی کشد

با زلف دلکش تو که را روی گفت و گوست

عمریست تا ز زلف تو بویی شنیده ام

زان بوی در مشام دل من هنوز بوست

حافظ بد است حال پریشان تو ولی

بر بوی زلف یار پریشانیت نکوست

[fatemeh.1994]

تو اتفاق ناگهان شعرهايي

در جوشش اين لحظه هاي عاشقانه

تو آمدي در بيستون تا كه بيايد

رد خيال انگيز شيرين در ترانه

تو آخرين روياي زيباي بهاري

مي خواهمت ، ميخوانمت من ، بي بهانه

مرداب دل واماند در حزن عجيبي

مي آيي اي اميد من ، نيلوفرانه!

با من بخوان آواز عشق آسمان را

اي آخرين ، اي بهترين ،‌اي جاودانه !

[morteza3164]

گفتمش در عشق پا برجاست دل
گر گشایی چشم دل، زیباست دل
گر تو ذورحمان شوی دریاست دل
بی تو شام بی فرداست دل
دل زعشق روی تو حیران شده
در پی عشق تو سرگردان شده
گفت در عشقت وفادارم بدان
من تو را بس دوست میدارم بدان
شوق وصلت را بسر دارم بدان
چون تویی مخمور خمارم بدان
با تو شادی می شود غم های من
با تو زیبا می شود فردای من
گفتمش عشقت به دل افزون شده
دل زجادوی رخت افزون شده
جز تو هر یادی به دل مدفون شده
عالم از زیبایی ات مجنون شده
بر لبم بگذاشت لب یعنی خموش
طعمه بوسه از سرم برد عقل و هوش
در سرم جز عشق او سودا نبود
بهر کس جز او در این دل جا نبود
دیده جز بر روی او بینا نبود
همچو عشق من هیچ گل زیبا نبود
خوبی او شهره آفاق بود
در نجابت در نکوهی طاق بود
روزگار اما وفا با ما نداشت
طاقت خوشبختی ما را نداشت
پیش پای عشق ما سنگی گذاشت
بی گمان از مرگ ما پروا نداشت
آخر این قصه هجران بود و بس
حسرت و رنج فراوان بود و بس
یار ما را از جدایی غم نبود
در غمش مجنون عاشق کم نبود
بر سر پیمان خود محکم نبود
سهم من از عشق جز ماتم نبود
با من دیوانه پیمان ساده بست
ساده هم آن عهد و پیمان را شکست
بی خبر پیمان یاری را گسست
این خبر ناگاه پشتم را شکست
آن کبوتر عاقبت از بند رست
رفت و با دلدار دیگر عهد بست
با که گویم او که هم خون من است
خصم جان و تشنه خون من است
بخت بد بین وصل او قسمت نشد
این گدا مشمول آن رحمت نشد
آن طلا حاصل به این قیمت نشد
عاشقان را خوش دلی تقدیر نیست
با چنین تقدیر بد تدبیر نیست
از غمش با دود و دم همدم شدم
باده نوش غصه او من شدم
مست و مخمور و خراب از غم شدم
ذره ذره آب گشتم کم شدم
آخر آتش زد دل دیوانه را
سوخت بی پروا پر پروانه را
عشق من از من گذشتی خوش گذر
بعد از این حتی تو اسمم را نبر
خاطراتم را تو بیرون کن زسر
دیشب از کف رفت فردا را نگر
آخر این یک بار از من بشنو پند
بر منو بر روزگارم دل مبند
عاشقی را دیر فهمیدی چه سود
عشق دیرین گسسته تار و پود
گرچه آب رفته باز آید به رود
ماهی بیچاره اما مرده بود
بعد از این هم آشیانت هر کس است
باش با او یاد تو ما را بس است

[morteza3164]

چه دریایی میان ماست
خوشا دیدار ما در خواب
چه امیدی به این ساحل
خوشا فریاد زیر آب
خوشا عشق و خوشا خون جگر خوردن
خوشا مردن خوشا از عاشقی مردن
***********************
اگر خوابم ،اگر بیدار ،اگر مستم ،اگر هوشیار
مرا یارای بودن نیست
تو یاری کن مرا ای یار
تو ای خاتون خواب من
من تن خسته را دریاب
منو هم خانه کن تا صبح
نوازش کن منو تا خواب
همیشه خواب تو دیدن دلیل بودن من بود
چراغ راه بیداری اگر بود از تو روشن بود
****************************
نه از دور و نه از نزدیک
تو از خواب آمدی ای عشق
خوشا خود سوزی عاشق
مرا آتش زدی ای عشق
خوشا عشق و خوشا خون جگر خوردن
خوشا مردن خوشا از عاشقی مردن

[nabegheh95]

خوشا خود سوزی عاشق
مرا آتش زدی ای عشق

[stamina89]

گفتمش : دل می خری ؟

برسید چند؟

گفتمش : دل مال تو، تنها بخند !

خنده کرد و دل زدستانم ربود

تا به خود باز آمدم او رفته بود

دل ز دستش روی خاک افتاده بود

جای بایش روی دل جا مانده بود ...

[morteza3164]

دانشجو گر عاشق شود بی وقفه مردود میشود

چیزی شبیه حذف ترم با عشق ممکن میشود

[sahar98]

باید فراموشت کنم
چندیست تمرین می کنم
من می توانم ! می شود !
آرام تلقین می کنم
حالم ، نه ، اصلا خوب نیست ….
تا بعد، بهتر می شود ….
فکری برای این دلِ آرام غمگین می کنم
من می پذیرم رفته ای
و بر نمی گردی همین !
خود را برای درکاین ، صد بار تحسین می کنم
کم کم ز یادم می روی
این روزگار و رسماوست

[morteza3164]

خانوم گل آی خانوم گل
برام سخت تحمل
قدمات روی چشمام
بیا به این ور پل
از این گوشه دنیا
تا اون گوشه دنیا
چشام بسته برات پل
خانوم گل آی خانوم گل
از اون روز که جدایی
منو به گریه انداخت
برات بارون چشمام
پل رنگین کمون ساخت
*****************
بیادت که می افتم
می لرزه دلو دستم
هزار داد می زنم داد
هنوز عاشقت هستم
یه روز تو باغ پاییز
تو رو تکیده دیدم
زدی ریشه تو قلبم
تو رو بجون خریدم
من از خرابه دل
برات گل خونه ساختم
بهار و با تو دیدم
به بوی تو شناختم
*****************
بهار وقتی بهاره
که بوی تو رو داره
وگرنه مثل هر سال
خزون انتظاره

[mahboube]

كاش رها مي شدم از كاش ها ... كاش... بايد رفت... بايد حصارها را در هم كوبيد ... بايد واژه ها را مانند اشك هايم رها كنم بايد زندگي كنم ... بايد براي بايد ها باشم... قلبم از بايد ها تير مي كشد واژه ها از بايد ها خسته اند ... دلم مي خواهد بروم... بروم جايي كه دريايش هميشه آرام است... واژه اش... واژه ي آسمان است... مهتابش هميشه نوراني... جايي كه انتهاي قلبم آنجاست... جايي كه واژه نداند كجاست... فقط مي خواهم بروم ... دلم مي خواهد .. ب. ر. و. م

[sahar98]

یارب مرا یاری بده ، تا خوب آزارش دهم
هجرش دهم ، زجرش دهم ، خوارش کنم ، زارش کنم
از بوسه های آتشین ، وز خنده های دلنشین
صد شعله در جانش زنم ، صد فتنه در کارش کنم
در پیش چشمش ساغری ، گیرم ز دست دلبری
از رشک آزارش دهم ، ازغصه بیمارش کنم
بندی به پایش افکنم ، گویم خداوندش منم
چون بنده در سودای زر ، کالای بازارش کنم
گوید میفزا قهر خود ، گویم بکاهم مهر خود
گوید که کمتر کن جفا ، گویم که بسیارش کنم
هر شامگه در خانه ای ، چابکتر از پروانه ای
رقصم بر بیگانه ای ، وز خویش بیزارش کنم
چون بینم آن شیدای من ، فارغ شد از سودای من
منزل کنم در کوی او ، باشد که دیدارش کنم
گیسوی خود افشان کنم ، جادوی خود گریان کنم
با گونه گون سوگندها ، بار دگر یارش کنم
چون یار شد بار دگر ، کوشم به آزار دگر
تا این دل دیوانه را راضی ز آزارش کنم

سیمین بهبهانی

[nabegheh95]

در این تاپیک فقط شعرهایی رو برای کسی که دوست دارید بنویسید. مشاعره و گفتگوی شاعران جالب هست، اما بهتر است در یک تاپیک جداگانه قرار بگیرد
باتشکر

[schadmehr]

براي همكلاسيم كه نميدونه عاشقش هستم و منم 3 ترمه كه نديدمش. . .

بوي مهر و ديدن مهناز مي آيد هنوز
در خيالم طره اش طناز مي ايد هنوز...
روي من چون بوم،محض رنگ رخسار توياد
نغمه هايت چون قلم،باناز مي آيد هنوز...
من كه دانم عاشقم اما چرا در منظرم،
حس تو نسبت به من،چون راز مي آيد هنوز؟...
هر طرف بگريزم از سوز غم پنهان تو ! ،
چاره اي نبود،صداي ساز مي آيد هنوز . . .

nabbwad

[Black_Violin]

می گویند از تو بگویم عشق
می خواهند از تو بنالم...
مگر میشد و می توان که زخمانم را
به رج رج این قافیه تزریق کنم ؟
مگر می توانم زره های کوچک ساعت را
که در حسرت نداشتن هایت بگذشت
اوازهایی که در نبودت خاموش گشت
شعرهایی که به درون دفتره خامم لغزید
فراموش کنم
گویی که گذشت از تو برایم اسان تر است
تا مرگ