-
Thursday 21 August 2014
#1
دوست خوب
وضعیت
- افلاین
-
6 کاربر برای این پست از Green_moment تشکر کرده اند:
-
Thursday 21 August 2014
# ADS
-
Thursday 21 August 2014
#2
دوست خوب
وضعیت
- افلاین
-
-
دوست خوب
وضعیت
- افلاین
0
نوشته اصلی توسط
Silence
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
امکانش هست لینک دانلودی از آثاری که معرفی کردید قرار بدید؟...
پیانو کنسرتو ها آثار نسبتا طولانی هستند و قاعدتا نمیشه تمامی آثار رو قرار داد چون مثلا پیانو کنسرتو های برامس بیش از ۴۵ دقیقه هستند
اما لینک هایی که مقدور بوده برام :
در قسمت Recording میتونید موومان های آثار رو به صورت آنلاین گوش بدید یا دانلود کنید
پیانو کنسرتوی شماره ۲۰ موزارت :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پیانو کنسرتوی شماره ۱ بتهوون :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پیانو کنسرتوی شماره ۳ بتهوون :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پیانو کنسرتوی شماره ۴ بتهوون :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پیانو کنسرتوی شماره ۵ بتهوون :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پیانو کنسرتوی شماره ۲ شوپن :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پیانو کنسرتوی شماره ۲ برامس :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پیانو کنسرتوی گریگ :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پیانو کنسرتوی شماره ۲ راخمانینف :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پیانو کنسرتو برای دست چپ موریس راول :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
پیانو کنسرتو در جی ماژور موریس راول :
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
-
10 کاربر برای این پست از Green_moment تشکر کرده اند:
-
Sunday 12 October 2014
#4
مسئول بخش گوناگون موسیقی
وضعیت
- افلاین
0
سلاممممممم
من پیانیست نیستم و ساز اصلیم فلوته ولی چون عاشق موسیقی کلاسیکم با اجازه ی همگی نظرمو می گم.
کنسرتوی پیانوی شماره ی 20 موزارت بهترین کنسرتوی پیانو در این سیاره است!
و دلیلم هم اینه که واقعا زیبا و پر روحه! اصلا آدمو خسته نمی کنه و مدام ملودی تغییر می کنه. کلا موزارت ذهن خلاقی داشت و در ملودی سازی احدی به پای او نمی رسید. کنسرتو های موزارت همیشه بسیار دل انگیز و مبتکرانه اند. خصوصا کنسرتوی پیانوی شماره ی 20 قسمت رومانس ! کارهای موزارت در ظاهر به نظر خیلی ساده میان ولی نواختنشون بسیار بسیار مشکله.
هوش، به ارث برده می شود، دانش، آموخته می شود، بصیرت، کسب می شود،
اما حماقت، تا ابد ادامه می یابد!
-
5 کاربر برای این پست از lakshemi تشکر کرده اند:
-
Sunday 12 October 2014
#5
مسئول بازنشسته بخش پیانو
وضعیت
- افلاین
0
نوشته اصلی توسط
lakshemi;384711[SIZE=3
کنسرتوی پیانوی شماره ی 20 موزارت بهترین کنسرتوی پیانو در این سیاره است!
[/SIZE]
خصوصا موومان دومش.
.Applaud, my friends, the comedy is over
-
3 کاربر برای این پست از amir1055 تشکر کرده اند:
-
Monday 13 October 2014
#6
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
0
درود
موومان دو شماره 20 موزارت شگفت انگیزه ! واقعأ هیچکس نمیتونه موزارت باشه .
خیلی سخته انتخاب کردن . چایکوفسکی رو بنده جدا میدونم از بقیه .
برای رده دوم هم شماره 2 راخمانینف رو انتخاب کردم .
ولی خیلی سخته . از شماره 20 موزارت ، از شماره 3 راخمانینف ، کنسرتوی معروف گریگ ، از هیولاهای 3 و 5 بتهوون نمیشه گذشت. حتی از کنسرتوهای شوپن و برامس ...
راستی شماره 10 موزارت هم میتونست باشه . موومان سه خیلی عجیبه !
--------
از شما دوست عزیز هم بابت این تاپیک خوب ممنونم و امیدوارم ادامه بدید .
روبرت شومان : " آقایان کلاهتان را بردارید ، یک نابغه ( شوپن ) ظهور کرده است "
-
4 کاربر برای این پست از Pathetique تشکر کرده اند:
-
Monday 13 October 2014
#7
مسئول بخش گوناگون موسیقی
وضعیت
- افلاین
0
نوشته اصلی توسط
Pathetique
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
درود
موومان دو شماره 20 موزارت شگفت انگیزه ! واقعأ هیچکس نمیتونه موزارت باشه . راستی شماره 10 موزارت هم میتونست باشه ! .
بله دقیقا... قسمت شماره ی 2 از کنسرتوی شماره ی 20 قسمت رومنس ، عالیه. عاشقشم... منم با نظر شما موافقم. کنسرتو پیانوهای دیگه ای هم از موزارت می تونست در نظرسنجی باشه : کنسرتوی شماره ی 8 ، کنسرتوی شماره ی 9 ، کنسرتوی شماره ی 11 که اصلا دیگه محشره!!! قسمت آلگرتوش همون مارش ترک معروفه.
هوش، به ارث برده می شود، دانش، آموخته می شود، بصیرت، کسب می شود،
اما حماقت، تا ابد ادامه می یابد!
-
4 کاربر برای این پست از lakshemi تشکر کرده اند:
-
Tuesday 14 October 2014
#8
مسئول بازنشسته بخش پیانو
وضعیت
- افلاین
0
نوشته اصلی توسط
lakshemi
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
کنسرتوی شماره ی 11 که اصلا دیگه محشره!!! قسمت آلگرتوش همون مارش ترک معروفه.
البته فکر میکنم منظور شما پیانو سوناتای شماره 11 بوده.
- - - Updated - - -
نوشته اصلی توسط
Pathetique
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
درود
کنسرتوی معروف گریگ
گریگ عالیه...
.Applaud, my friends, the comedy is over
-
3 کاربر برای این پست از amir1055 تشکر کرده اند:
-
Tuesday 14 October 2014
#9
مسئول بخش گوناگون موسیقی
وضعیت
- افلاین
-
3 کاربر برای این پست از lakshemi تشکر کرده اند:
-
Tuesday 14 October 2014
#10
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
-
2 کاربر برای این پست از Pathetique تشکر کرده اند:
-
Friday 31 October 2014
#11
دوست خوب
وضعیت
- افلاین
-
4 کاربر برای این پست از Green_moment تشکر کرده اند:
-
Friday 31 October 2014
#12
مسئول بخش گوناگون موسیقی
وضعیت
- افلاین
0
سلام بر دوست عزیز هنرمند
کاشکی منم قدر شما دانش و علم داشتم و می تونستیم با هم بحثای علمی کنیم! ولی چه کنم که شما استادی و من شاگرد!!! هههههههه متاسفانه من در زمینه ی پیانو بی سواد مطلقم و تنها چیزی که بلدم عشقه !!! ههههههه من سال هاست که سونات ها و کنسرتو های پیانو رو با لذت گوش می کنم. در این زمینه ها بحث سلیقه خیلی مهمه . خود من به شخصه زیاد آثار بتهوون رو دوست ندارم چون بسیار سنگین و جدی هستن و به زعم من برای گوش های مشکل پسند مناسب ترن . من همیشه طرفدار آثاری هستم که سادگی و زیبایی رو توام با هم داشته باشن. و دقیقا آثار موزارت همینطورن . البته سادگی کارهای موزارت فریبنده است و فقط ظاهریه. به قول استاد آرتور اشنابل موسیقی موزارت بیش از حد ساده برای کودکان و بیش از حد مشکل برای هنرشناسان است. بی شک آثار هر هنرمند زاده ی شخصیت و درون اوست مثلا سادگی و زیبایی آثار موزارت از شخصیت مثبت و ساده گیر خود او نشأت می گیره. شاید اینکه خیلی از هنرمندان بزرگ به موسیقی موزارت ایراد گرفتن هم همین باشه که نمی تونن با سختی و آسونی با هم ارتباط برقرار کنن! اما به قول خود موزارت نبوغ ، در سادگیست.
در مورد کنسرتو های شوپن کاملا با شما هم عقیده ام. شوپن زیاد نمی تونست برای ارکستر خوب بنویسه و شخصا معتقدم در تک نوازی ها بسیار بسیار موفق تر بود و من نوکتورن هاشو ترجیح می دم. رخمانینوف و پروکوفیف هم که دیگه استادان مسلم موسیقی بودن و جای حرفی در آثارشون نیست. کلا آهنگسازان روسی فوق العاده اند. در پایان ذکر این نکته هم واجبه که در هنر خصوصا موسیقی بهترین وجود نداره. چون تمام آثار می تونن در نوع خودشون بهترین باشن. بازم ممنونم از اطلاعات مفید و سازنده ی شما دوست هنرمند.
هوش، به ارث برده می شود، دانش، آموخته می شود، بصیرت، کسب می شود،
اما حماقت، تا ابد ادامه می یابد!
-
کاربران زیر از lakshemi به خاطر این پست تشکر کرده اند:
-
Friday 31 October 2014
#13
دوست خوب
وضعیت
- افلاین
0
متاسفانه پست دیشب من ناقص ارسال شده پس به قسمتی که ارسال نشده بازنویسی میکنم :
اما باید گفت نقطه ضعفی که در پیانو کنسرتو های چایکفسکی و شوپن وجود داشت در غول بعدی رمانتیک متاخر کاملا از بین میره..
پیانو کنسرتوی شماره 2 سرگئی راخمانینف قطعا به قول گی للون یکی از آثار برجسته موسیقیست که پیانو هنر خودش رو در نهایت قدرت نشون میده..
فرم اثر بسیار سنتی و قدیمیه و حتی از موومان بندی پیانو کنسرتو های لیست, چایکفسکی و شوپن به مراتب سنتی تره و بسیار به موومان بندی پیانو کنسرتو های وبر نزدیکه..
اما تکنیک نوازندگی پیانو (به خاطر تسلط مثال زدنی راخمانینف در زمینه نوازندگی پیانو) در این اثر که بسیار پیچیده و در نهایت استفاده پروتوکل های اساسی نوازندگی پیانوئه و همینطور استفاده بی نظیر از نقش ارکستر (به علت تسلط بالای راخمانینف در امر رهبری ارکستر) و به خصوص استفاده هوشمندانه از ساز ابوا , این اثر یعنی پیانو کنسرتوی شماره 2 راخمانینف رو در جایگاه بسیار رفیعی قرار داده و بسیاری از منتقدان اون رو برترین پیانو کنسرتوی رمانتیک لقب میدن..
اما در بازه موسیقی قرن بیستم باید گفت که دو پیانو کنسرتوی شماره های 2 و 3 پروکوفیف هر دو آثاری بسیار برجسته هستند چه از نظر استفاده از تکنیک های جدید پیانو نوازی و چه از نظر ارائه معانی بدیع در آثار. به خصوص پیانو کنسرتوی شماره 3 که پیانو و ارکستر حتی در خوشبینانه ترین حالت هم رویه ای کاملا متضاد یکدیگه طی میکنند.
پیانو کنسرتوی های راول هر دو اثری برجسته هستند , پیانو کنسرتو برای دست چپ به خاطر استفاده هوشمندانه و تداخل المانت های جز و البته پیانو کنسرتو در جی ماژور که اثریست بسیار عجیب و جدا افتاده..
پیانو کنسرتوی در جی ماژور راول که یکی از آخرین آثارش هست (قبل از اینکه به بیماری عصبی و روانی دچار بشه) دارای ابداعاتی بسیار هوشمندانه و دلنشین و تاثیر گذار در زمینه خلق ملودی های بدیعه..
به خصوص در موومان دوم که پیانو تبدیل به بلور شکننده کریستال میشه...
و اما پیانو کنسرتوی شماره 2 بارتوک که به خاطر استفاده بدیع از ریتم و سازهای کوبه ای و سازمان دهی به موتیف های ریتمیک اثر بسیار برجسته ایه...
- - - Updated - - -
نوشته اصلی توسط
lakshemi
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
سلام بر دوست عزیز هنرمند
کاشکی منم قدر شما دانش و علم داشتم و می تونستیم با هم بحثای علمی کنیم! ولی چه کنم که شما استادی و من شاگرد!!! هههههههه متاسفانه من در زمینه ی پیانو بی سواد مطلقم و تنها چیزی که بلدم عشقه !!! ههههههه من سال هاست که سونات ها و کنسرتو های پیانو رو با لذت گوش می کنم. در این زمینه ها بحث سلیقه خیلی مهمه . خود من به شخصه زیاد آثار بتهوون رو دوست ندارم چون بسیار سنگین و جدی هستن و به زعم من برای گوش های مشکل پسند مناسب ترن . من همیشه طرفدار آثاری هستم که سادگی و زیبایی رو توام با هم داشته باشن. و دقیقا آثار موزارت همینطورن . البته سادگی کارهای موزارت فریبنده است و فقط ظاهریه. به قول استاد آرتور اشنابل موسیقی موزارت بیش از حد ساده برای کودکان و بیش از حد مشکل برای هنرشناسان است. بی شک آثار هر هنرمند زاده ی شخصیت و درون اوست مثلا سادگی و زیبایی آثار موزارت از شخصیت مثبت و ساده گیر خود او نشأت می گیره. شاید اینکه خیلی از هنرمندان بزرگ به موسیقی موزارت ایراد گرفتن هم همین باشه که نمی تونن با سختی و آسونی با هم ارتباط برقرار کنن! اما به قول خود موزارت نبوغ ، در سادگیست.
در مورد کنسرتو های شوپن کاملا با شما هم عقیده ام. شوپن زیاد نمی تونست برای ارکستر خوب بنویسه و شخصا معتقدم در تک نوازی ها بسیار بسیار موفق تر بود و من نوکتورن هاشو ترجیح می دم. رخمانینوف و پروکوفیف هم که دیگه استادان مسلم موسیقی بودن و جای حرفی در آثارشون نیست. کلا آهنگسازان روسی فوق العاده اند. در پایان ذکر این نکته هم واجبه که در هنر خصوصا موسیقی بهترین وجود نداره. چون تمام آثار می تونن در نوع خودشون بهترین باشن. بازم ممنونم از اطلاعات مفید و سازنده ی شما دوست هنرمند.
من صحبتهای شما رو کاملا تایید میکنم به هر حال موسیقی در گذار از سلایق به رسمیت شناخته میشه و همونطور هم که قبلا گفتم موزارت آهنگ سازیست بسیار پر نبوغ و ملودی سازی عظیم که بر تمامی آهنگسازان بعدی تاثیراتی بسیار عمیق گذاشت...
اما در هر صورت وقتی کار به مقایسه آثار از نظر فنی میرسه مجبور به بررسی همه جانبه آثار هستیم و چاره ای به جز معیار سنجی تکنیکی نداریم...
با این حال همونطور هم که شما فرمودید موسیقی متراژ نداره و شما نمیتونید بگید قد این اثر پنجاه سانت هست و قد اثر بعدی 220 سانت!
چون به هیچ وجه تمایز سنجی فیزی در کار نیست هر چه هست در احساس و عواطف درگیر هنر نهفتست...
بنابر این برای کسی که به قول شما سادگی به همراه دلنشینی ملودی و نواهای دلنواز ارکستر زهی مطرح باشه کنسرتو های موزارت در دل جای میگیره و برای کسی که نوازندگی پیانو و ترکیبب ارکسترال مطرح باشه کنسرتو های برامس و راخمانینف جایگزین میشن..
و البته برای کسی هم که خواستار عظمت و پیچیدگی و درشتی و بزرگی باشه کنسرتو های بتهوون حرف اول رو میزنه.
ویرایش توسط Green_moment : Friday 31 October 2014 در ساعت 01:24 PM
-
کاربران زیر از Green_moment به خاطر این پست تشکر کرده اند:
-
Monday 1 December 2014
#14
کاربر جدید
وضعیت
- افلاین
-
-
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
0
خوب نیست که تاپیک به این خوبی بی کار باشه . ادامه بدید لطفأ .
روبرت شومان : " آقایان کلاهتان را بردارید ، یک نابغه ( شوپن ) ظهور کرده است "
-
کاربران زیر از Pathetique به خاطر این پست تشکر کرده اند:
-
Thursday 19 March 2015
#16
مسئول بازنشسته بخش پیانو
وضعیت
- افلاین
0
نوشته اصلی توسط
Pathetique
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
خوب نیست که تاپیک به این خوبی بی کار باشه . ادامه بدید لطفأ .
حق با شماست
خودتون یه سر نخ بدید تا دوستان از جمله من اون رو دنبال کنیم.
.Applaud, my friends, the comedy is over
-
علاقه مندي ها (Bookmarks)