آیا شما هم این مسئله روانی را در نوازندگی سه تار یا هر ساز دیگر دارید؟

[AliB]

بله حمید جان ، منظور از هر «فرصت» ای استفاده کنید برای ساز زدن دقیقا هر موقعیتیست که بشه اسمش رو گذاشت یک «فرصت» برای ساز زدن! و زمانیست که جمع ، جمع مناسبی برای ساز زدن باشه و به اصطلاح شنونده و خریدار ساز زدن شما باشه! وگرنه در هر جمعی و برای هر کسی نمیشه ساز زد! و منوط به تقاضای شندوندگان خواهد بود! البته ، مطلب دیگه ای که باید بگم اینه که ، باید روی خودمون هم کار کنیم و عصبی و تعصبی نباشیم! زیاد به بازخورد شنونده ها کار نداشته باشیم و اینکه اگر تو باغ نیستن! اگر گفتن بندری بزن ، نباید ناراحت بشی ، اولا مگه بندری چه اشکالی داره؟ مگه بندری زدن و خوندن و رقصیدن اصلا می تونه اهانتی به ما تلقی بشه؟ مگر موسیقی بندری یکی از موسیقی های محلی مردم سرزمین ما نیست! حتی تو وجه شاد و تفریحانه اش هم ، چیز بدی نیست به جای خود کارکرد و استفاده ی خودش رو داره ! و اینکه کسی به شوخی و یا به جدی و از روی دانایی و نادانی همچین خواسته ای از ما داشته باشه نباید باعث ناراحتی ما بشه ، خیلی راحت باید جواب داد که این ساز مناسب بندری زدن نیست و من هم بلد نیستم بندری بزنم ، این ساز مخصوص موسیقی سنتی ایرانیه و اگر دوست دارید بشنوید من خوشحال می شم براتون بزنم! کلا این قسمت هم یکی از قسمت های قوی کردن روحیه و اعتماد بنفسه ، اینکه این فکر که جمع نمی فهمه من دارم چکار می کنم و یا ارزشی برای کار من قائل نیست ، روی کار ما و احساساتمون اثر نذاره (البته این یه تمرینه ، بعضی جاها ممکنه خود من هم در بدایت امر واکنش احساسی در درونم داشته باشم نسبت به این مسایل ، اما سریع ف ی ل ت ر و پالایشش می کنم و با تفکرات منطقی، از بین می برم این احساس رو و بطور منطقی پاسخ طرف رو میدم.