لذت تماشای پاگانینی ! { خودنوشت }

[Green_moment]

به قول آلبرت وینسلی ((شاید اگر علاقه پاگانینی به موسیقی بتهوون نبود سطح نوازندگی در تمامی سازها تا به این حد بالا نمیرفت))..

در تاریخ موسیقی هیچ کسی به اندازه پاگانینی سطح نوازندگی ساز سولو رو تا به استانداردهای آکادمیک بالا نبرد (شاید به جز فرانتز لیست که البته او هم بهانه پیانیست شدندش پاگانینی بود)..

اگرچه عمق بیانی موسیقی های دست ساز پاگانینی همواره در مشاجره بود اما کیفیت ویرتوزو وار آثار پاگانینی جلوه رمانتیک موسیقی را تحت تاثیر شدید قرار داد و انتقال تکنیکی آثار چند دستی در ویلن برای همیشه نوازندگی رو تحت شعاع قرار داد..

پیشنهاد میکنم همین کلیپ بیست ثانیه پایانی کاپریس شماره ۲۴ پاگانینی با اجرای الکساندر مارکوف ببینید تا درک کنید چطور چنین تکنیکی بعد از ۲۰۰ سال تا به این حد , تازه , محیر العقول و عظیم و شیطانی نمایش داده میشه ! :

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]