„Let It Be” اثر پاول مک کارتنی، در مارس سال 1970 به صورت تک آهنگ و در آلبومی به همین نام به بازار عرضه شده است (هر چند برخی متن این ترانه را نتیجه همکاری مشترک مک کارتنی و لنون می دانند). الهام بخش این ترانه در حقیقت خوابی بوده که مک کارتنی در آن مادرش – مری مک کارتنی (Mary McCartney) - را در حالیکه جمله “Let It Be” را به او گوشزد نموده، دیده است. در آن سال این ترانه رتبه اول را در آمریکا و رتبه دوم را در کشور انگلستان به خود اختصاص داد، به علاوه در استرالیا، نروژ و سوئیس به عنوان اولین آهنگ در جدول بهترین ها شناخته شد. در سال 2004 در رده بندی که تحت عنوان „500 آهنگ برتر جهان” توسط [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]انجام شد نیز در رده بیستم قرار گرفت.

منبع الهام ترانه
مک کارتنی خود در این باره می گوید :„زمانی که به شدت درگیر آماده سازی و تهیه مقدمات تور Get Back/Let It Be بودم، مادرم را که درسن 14 سالگی در اثر ابتلا به سرطان از دست داده بودم، مجددا در خواب دیدم. دیدار مجدد او حتی در خواب بسیار خوشایند بود و اثر بسیار خوبی در روحیه من به جای گذاشت.” و جمله : Speaking words of wisdom, let it be Mother Mary comes to me ازا ین ترانه را به او تقدیم کرده ام. او بعدها در یکی از مصاحبه هایش، اشاره نموده که در این خواب مادرش به او گفته :„بالاخره همه چیز درست می شود” و در ادامه جمله „Let It Be” را به او متذکر شده است.

تاریخچه ترانه و نسخه های متفاوت
نسخه اصلی این ترانه در 31 ژانویه سال 1969 در استودیو اپل (Apple studio) به عنوان بخشی از پروژه Get Back انجام شد. در این اجرا مک کارتنی نوازندگی پیانو، لنون نوازندگی باس و بیلی پرستون نوازندگی ارگ را بر عهده داشتند، جرج هریسون و رینگو استار نیز نقش همیشگی خود را ایفا نمودند. اجرای مذکور که در آن لنون و هریسون با مک کارتنی به هم آوایی پرداخته اند، در فیلم „Let It Be” قابل مشاهده است.

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

در 30 آوریل سال 1969، هریسون اجرای جدیدی از تک نوازی گیتار را به این ترانه افزود و در 4 ژانویه 1970 نیز به اجرای مجدد آن پرداخت. تعدادی از سبک شناسان در زمینه موسیقی معتقدند که این تک نوازی ها در حقیقت توسط مک کارتنی اجرا شده اند. اولین تک نوازی فوق در اجرای اصلی ترانه به صورت تک آهنگ و دومین تک نوازی، در آلبوم اصلی به کار گرفته شدند. بسیاری از طرفداران این گروه، به اشتباه، این نسخه های ضبط شده را دو اجرای متفاوت از ترانه اصلی تصور می کنند که در تک نوازی گیتار و میکس تفاوت هایی به یکدیگر دارند.

نسخه تک آهنگ „Let It Be”
عنوان این نسخه که عکس روی جلدش همان عکس آلبوم „Let It Be” بود، جمله „یک تجربه صمیمی با بیتلز” در نظر گرفته شده و در 6 مارس سال 1970 به تهیه کنندگی جرج مارتین (George Martin) روانه بازار شد. در این نسخه که تحت نظارت مک کارتنی ضبط شد، orchestration و back vocal نیز اضافه شد.

لیندا مک کارتنی در این ترانه به عنوان back vocal با بیتلز همکاری نمود. در همین اثنی هریسون برای بار دوم تک نوازی گیتارش را با هدف ترکیب هر دو اجرای قبلی اش، به انجام رساند. اما نهایتا در نسخه نهایی تنها از اجرای دوم استفاده شد، مارتین از orchestration نیز در این میکس استفاده نمود.

نسخه تک آهنگی این ترانه در آلبوم مجموعه آثار سال های 1970-1967 این گروه نیز وجود دارد که در آن اشتباها مدت زمان این ترانه 4:01 دقیقه ذکر شده، در حالیکه نسخه تک آهنگی 3:52 از زمان را به خود اختصاص داده است.