0
دوستان عزیز واقعا نمی دونم هدف از بعضی از تایپیک ها چی میتونه باشه؟
برای یک فردی که قصد داره نوازنده بشه، محیط زندگی ، دوستان و اطرافیان و در ادامه ی شروع به کار یک نوازنده مهمه که در چه سبکی کارش رو شروع کنه. اگه کلاسیک شروع کنه یا سنتی به طبع خب دنباله روی همون میشه، چون وارد اون شاخه از نوازندگی میشه دوستانی در همون زمینه پیدا میکنه و کم کم ارتباطات زیاد میشه و با دیدن و شنیدن آثاری در اون شاخه بیشتر علاقه مند میشه.
به نظر من نباید گفت این یا اون، کدوم بهترند؟ یه موسیقی استاندارد و جهانی داریم که ثبت شده و همه هم قبول دارند و موسیقی ملل داریم که مربوط به فرهنگ و سنت کشورهای دیگه میشه .
بستگی به طبع شخص داره .
کسی که سنتی کار میکنه به هیچ وجه اون لذتی رو که در نواختن دستگاههای سنتی داره رو در زدن یک کنسرتوی کلاسیک بدست نمیاره و همین طور کسی که مدتها وقت خودش صرف تمرین قطعات پیچیده و تکنیکی کلاسیک میکنه نمی تونه اون لذت رو در زدن یکی از دستگاهها بدست بیاره.
نتیجه:
اگه برای دل خودت ساز میزنی همون چیزی که دلت میگه رو دنبال کن ، اما اگه میخوای نوازنده چیره دستی باشی باید محدودیت رو از جلوی پات برداری.
(یادمه استادم یه خاطره گفت که اینجوری بود: یه دوست خارجی داشت که ویولون کلاسیک رو بسیار عالی میزد و قطعات بسیار سنگین پاگانینی رو قادر بود اجرا کنه. روزی که در منزل استادم بود ایشون قطعه ای از آثار استاد یاحقی رو گذاشتند که آهنگ رو گوش داد و خواست از روی آهنگ بزنه اما هر کاری کرد نتونستد ریزه کاریهای آقای یاحقی رو در بیاره و خودش هم خیلی تعجب کرده بود)
ببخشید که سرتون رو درد آوردم ، اما سعی کنید تایپیکهایی رو که ایجاد کنید ، مفید باشه .
با تشکر.
علاقه مندي ها (Bookmarks)