0
این حرفتو شدیدا قبول دارم اما امثال شادمهر هم کم نبودن اون موقع و انقدر زده شدن که تصمیم گرفتن یه گوشه بشینن و حالشون از هرچی موسیقیه به هم خورد. برای مثال مانی رهنمانوشته اصلی توسط schadmehr [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
1 چیزی که یادم رفت بگم. در مورد ایران نبودن شادمهر.
آلبوم اول شادمهر که رفت اونور و یادتونه ؟
ژینا گل من و ... اینااااا
نه تنها از نظر من بلکه از نظر خیلیاا یه افتضاح هنری بود برای شادمهر. اصلا قابل مقایسه با آلبوم مثلاً آدم و حوا نبود و نیست انگار یکی دیگست. چرااا؟چون داریم در مورد هنر صحبت میکنیم. هنر هم در مورد احساسات صحبت میکنه حالا ببین مثلا خودت وقتی یه شب جای خوابت عوض میشه چه جوری هستی؟؟؟؟حالا اون که همه ی آئدمای دور و برش عوض شدن ، سبک زندگیش و ...
اگه ایران میموند این نوسانات و نداشت ((برق هم که نوسان داشته باشه کلی از وسایلو میسوزونه)) 100%خیلی هم واسش بهتر بود ((البته با وضعیت الان)) اگه یادتون باشه خودشم همون اول میگفت که میخام برگردم.
یکی اینو بهم گفت خیلی حال کردم : هنر احتیاج به آزادی نداره.
حالا اگه یکی هنرشو اینجوری گفت هنرمنده((به نظر من))... اونجا خوندن |آهنگ آزادی ((شادمهر)) فایده ای نداره... اینو باید توی ایران خوند... میبرنش زندان؟؟؟... خوب ببرن... اگه انقدر اعتقاد داره که روی شعرش آهنگ میذاره و میخونه پس باید پای حرفش بمونه... نه حالا رفته جایی که توی ایران سفارت هم نداره حرف از آزادی میزنه... نه،این هنرمند نیست که بره اونور و بگه منم همرنگ تو میشم بعد هم میگه به عشق روز آزادی... هنر فقط آهنگ گفتن و خوندن نیست. ((هرچیم میخاد خاص باشه))
علاقه مندي ها (Bookmarks)