0
خوشا آن دم
خوشا آن دم که به سر منزل یاران شدیم
فارغ از فکر بد و جمع رقیبان شدیم
مرغ امید ز خوشحالی ما می رقصید
چشم در چشم و دل و دین حبیبان شدیم
بوسه ای چند ز لبهای هم دمی دزدیدیم
همچو آتش که به شب راه غریبان شدیم
مجلس بزم و می و ساغری خوش در دستان
جرعه ای عشق ز شرم تن جانان شدیم
ای خوشا شعر که از عاشقی الیاس بشد
چه خوش و مست از این شعر به زادیبان شدیم
علاقه مندي ها (Bookmarks)