تو ایران مردم بیشتر چه نوع موسیقی گوش میدن

[Mohsen_M]

موافقید یک تاپیک دیگه باز کنیم تا از ابتدا مشکلات جامعه هنری ایران را مطرح کنیم و در صورت امکان راه حلی برای آن ها اراءه بدیم؟

عزيزم، تا دلت بخواد از اين تايپيك ها هست!

[TheGoldMAN]

توي ايران مردم توي ماشين راديو گوش ميدن معمولا
كه راديو هم عليرضا افتخاري ميذاره ديگه :-&

خارج از شوخي فكر كنم موسيقي سنتي ايران رو بيشتر گوش ميدن

[Bide_Majnoon]

توي ايران مردم توي ماشين راديو گوش ميدن معمولا
كه راديو هم عليرضا افتخاري ميذاره ديگه :-&

خارج از شوخي فكر كنم موسيقي سنتي ايران رو بيشتر گوش ميدن

اگه واقعا اکثریت مردم ایران موسیقی سنتی گوش میدادند که خیلی هم خوب بود موسیقی سنتی ما خیلی پربار و غنیه و حتی آهنگسازها و خوانندگان خوبی در این سبک داریم مشکل اینجاست که اکثریت ایرانی ها به جای این که آهنگ های قوی و بدرد بخور گوش کنن میرنند سراغ کارهای بی ارزش و به قول معروف خالتور بد تر از همه اینه که وقتی یه نفر میاد یه آهنگ درست و حسابی گوش میده دیگران مسخرش میکنند.

[Atrovan]

ولی من فکر می کنم چون بیشتر جمعیت رو جوانان تشکیل میدن بیشتر رپ و متال گوش میکنن...
موفق باشین!

[alimetallica_2]

احتمالا از هر هزار نفری که رپ گوش میدند یک نفر متال گوش کن در میاد از دل جامعه.
بماند که این روزها رپ در حال رغابت با پاپ موزیک است و در هم در بیشتر مواقع اجین گشته اند (و عجب حاصل گندی برای موسیقی پاپ به همراه آورده است).
متال موسیقی برای عام مردم نیست و هیچ گاه هم با پاپ مخلوط نخواهد گشت.
باشد که رپ فارسی در اکثر پاپ ها و برخی از پاپ ها در برخی از رپ ها (که بیشتر مورد پسند مردم است) محلول شده است.

[star_violet]

به نظر من این که کسی خودش رو محدود به یه سبک کنه اشتباهه و این فرهنگ غلط رو باید نسل جدید اصلاح کنه
نه تنها در موسیقی، در بقیه عرصه های هنری این حالت وجود داره
من خودم زیاد به این موضوع دقت نکرده بودم تا اینکه مصاحبه مجله چلچراغ با استاد شجریان (مهرماه1389) رو خوندم.
البته بماند که شرایط حاکم بر فرهنگ و هنر ما، بیشتر دوست داره نوع خاصی رو به مردم تحمیل کنه.

[miralienca]

والا تخصص بیشتر مردم مملکت ما اینه که بین بد و بدتر هم صاف میرن بدتر رو انتخاب میکنن. نمیدونم مشکل ژنتیکه؟ چیه؟
در بیشتر مسائل این مشکل رو میشه دید.

[TheGoldMAN]

والا تخصص بیشتر مردم مملکت ما اینه که بین بد و بدتر هم صاف میرن بدتر رو انتخاب میکنن. نمیدونم مشکل ژنتیکه؟ چیه؟
در بیشتر مسائل این مشکل رو میشه دید.

فداي وجودت
كاملاً راست ميگي
اصلاً ميرن تحقيق ميكنن كه بدترين چيه كه برن دنبالش
واي بر آينده ي مملكت ما

[ehsanmir]

سلام
متاسفانه در ایران چون از موسیقی دفاع نمیشه , مردم هم تفاوت موسیقی خوب و بد رو نمیتونند تشخیص بدند. فکر میکنند هر چی بشکن و بالا بندازش بیشتر باشه موسیقی بهتره. فکر میکنند باید موسیقی طوری باشه که اونها رو برقصونه. در صورتی که هیچ کس به این فکر نمیکنه میشه از موسیقی آرامش گرفت. میشه حس خوب گرفت. میشه با موسیقی به دنیای دیگه بری. این اخیرا" هم هرکس از ننش قهر میکنه میره آلبوم میده . بدون اینکه حتی کوچکترین مسئله ای رو از موسیقی بدونه و یا درک کنه. کلا فاتحه این هنر خونده شده. با این البومهای افتضاح که موسیقی پاپ رو هم به لجن کشیده نباید آینده روشنی رو انتظار داشته باشیم. تا فرهنگمون تغییر نکنه همین آشه و همین کاسه.
موفق باشید

[yosefnejad]

سلام.

منم جوون تر که بودم فکر میکردم موسیقی خوب و بد وجود داره.

خودم هر موسیقی که خوشم میومد میگفتم این خوبه و بقیه بد.

بعدا متوجه شدم افراد دیگری هم مثل من فکر میکنن!

یعنی اونها هم بعضی موسیقی هارو خوب میدونستن و موسیقی های دیگه رو بد.

کم کم متوجه شدم بعضیا همین موسیقی که من میگم خوبه رو بد میدونن و من هم موسیقی مورد نظر اونها رو بد

میدونستم.

وقتی حدود 10 سال گذشت متوجه شدم همون موسیقی که 10 سال پیش عاشقش بودم الان سبک و بی ارزش

میدونم!

الان در استانه 35 سالگی به این نتیجه رسیدم موسیقی بد و خوب وجود نداره.

هر انسانی در یک مقطع زمانی خاص یک احساس به خصوص داره و هر موسیقی که با این احساس مشخص

هماهنگ باشه و نیاز روحی اون شخص رو در اون مقطع زمانی برطرف کنه از دید اون موسیقی خوب به حساب میاد.

اینکه افرادی در تمام یا بیشتر مدت عمرشون فقط از یک نوع موسیقی خوششون میاد نه تنها خوب نیست

بلکه نشونه ایستائی احساس اون افراد در یک حالت ثابت هست که هم خطرناکه هم عجیب!

[star_violet]

پیشنهاد میکنم دوستای عزیز فارغ از اینکه از چه موسیقی خوششون میاد لینک زیر(متن مصاحبه استاد شجریان) رو بخونن. اما من بخش هایی که به بحث ما نزدیکتر هست رو ذکر میکنم:

[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
(منبع: هفته‌نامه‌ی «چلچراغ»، شماره‌ی ۴۰۵، شنبه ۱۰ مهر ۱۳۸۹)

1- موسیقی بایگانی‌های مختلفی دارد. سرچشمه‌های متفاوتی دارد که دوران تکنولوژی مدرن باعث شده در ارتباط بیشتری با یکدیگر قرار بگیرند. موسیقی زیرزمینی که بیشتر به شکل موسیقی رپ ارائه می‌شود، مال ما نبوده، اما امروز در اختیار جوان‌های ما قرار گرفته و شکلی ایرانی پیدا کرده. چون به نوعی ما موسیقی شبیه آن را داشته‌ایم. چه دراویشی که در خیابان‌ها می‌خواندند، چه روضه‌خوان‌های‌مان که حرف‌های‌شان را لابه‌لای مرثیه‌ها و مداحی‌ها به مردم می‌گفتند و چه پیش‌پرده‌خوان‌های تئاتر که حرف‌های انتقادی می‌زده‌اند. اینجا می‌بینید که موسیقی رپ امروز در مضمون و محتوا چندان از موسیقی جاری در کوچه و بازار ما دور نبوده است. حالا امروز ریتم متفاوتی پیدا کرده و با موسیقی غربی درآمیخته.

2- به هر حال آن شعرها بیشتر جنبه‌ی مذهبی داشته. یا مداحی بوده یا چاووش‌خوانی یا انتقادهای ظریف. اما الآن موسیقی رپ بیشتر جنبه‌ی اعتراضی پیدا کرده و این اعتراض گاهی به شکل بی‌پروایی خودش را اثبات می‌کند. بی‌پروایی که گاهی دیگر تبدیل به بی‌ادبی می‌شود.

3-مقصر این بی‌ادبی‌ها مسئولان هستند. مشکل ما آنهایی بوده‌اند که چنان سایه‌ی سنگین خودشان را روی سر این جوان‌ها انداخته‌اند که آنها مجبور شده‌اند بروند توی زیرزمین خانه‌شان و هنرشان را تولید کنند. آنها اجازه نداده‌اند جوان در جهت اصالت خودش پیش برود و آن وقت سر از یک جای دیگر درآورده. مقصر مسئولان‌اند. در همه‌جای دنیا هم همین‌طور است. این محدودیت‌ها انحراف می‌آورد. مردم و جوان‌ها هیچ تقصیری ندارند.

4-از آنها بخواهم حتی اگر حرف جدیدی می‌خواهند بزنند ـ که باید بزنند ـ اصالت‌شان را فراموش نکنند. هیچ‌کس از آنها انتظار ندارد که به سنت پایبند باشند. این تصمیم خود آنهاست که بخواهند دنباله‌روی سنت پیشینیان‌شان باشند یا سنت‌شکنی کنند، اما این انتظار از آنها می‌رود که اصالت‌شان را حفظ کنند. من خودم در بسیاری از موارد برخلاف سنت‌های رایج حرکت کردم، اما تمام تلاشم این بوده که اصالتم و ریشه‌ام را فراموش نکنم. فراموش نکنم که کجایی هستم و ریشه‌ام در کجاست.

5-موسیقی در هیچ شکلی آدم را به انحراف نمی‌کشاند. این خود آدم است که از یک ابزاری ممکن است برای منحرف‌شدن استفاده کند.

6-موسیقی مایه‌ی انحراف نیست. با موسیقی یا می‌رقصند، یا گریه می‌کنند، یا فکر می‌کنند، یا به آرامش می‌رسند. خب، حالا شما بگویید در کجای این چهار مورد انحراف است؟ هیچ موسیقی‌ای در هیچ‌کجای دنیا آدم را به ابتذال نمی‌کشاند.

7-موسیقی مبتذل موسیقی‌ای است که بد اجرا شود، همین. بسیاری از موسیقی‌های سنتی ما مبتذل هستند. بد اجرا شده‌اند، به مسخرگی کشیده شده‌اند و بسیاری از موسیقی‌های غیرسنتی هستند که بسیار خوب اجرا شده‌اند. شعر و آهنگ و خوانندگی درستی دارند. تنظیم‌های خوبی دارند. نمی‌شود آنها را مبتذل دانست. ملاک ابتذال این است: بد اجرا شدن.

8-من اگر وقت کنم، بیشتر موسیقی‌های کلاسیک خوب گوش می‌کنم. فضای ذهنی که این نوع موسیقی برای من ایجاد می‌کند، هیجان یا آرامشی را که به من می‌دهد، به‌شدت دوست دارم.

9-همیشه گفته‌اند بدترین موسیقی آنهایی است که در عروسی‌ها پخش می‌شود. خب، باید این نوع موسیقی هم باشد. آن فضا آن موسیقی را اقتضا می‌کند. توی عروسی که آواز شجریان پخش نمی‌کنند!

10-مشکلم با بلندگوهاست، نه با آن موسیقی که توی عروسی می‌خوانند. آن موسیقی هم جایگاه خودش را دارد و اگر درست ارائه شود، آدم را به شادمانی وامی‌دارد و شاید سر انگشتی هم با آن تکان دهد. چه اشکالی دارد؟

[homa26]

من فکر میکنم هر کسی به اقتضای سن و سالش و دوره ای که توش زندگی میکنه ، روحیاتش موسیقی خاصی رو میطلبه! خود من تو دوره ی نوجوانی هرنوع موسیقی گوش میکردم و اونزمان خیلی دوست داشتم گیتار کار بکنم ولی هر چقدر سنم بیشتر میشد تفاوت رو بیشتر احساس میکردم و این شد که موسیقی سنتی رو بیشتر پسندیدم و رفتم دنبال تار و الان هم خیلی راضی ام

[ehsanmir]

سلام.

منم جوون تر که بودم فکر میکردم موسیقی خوب و بد وجود داره.

خودم هر موسیقی که خوشم میومد میگفتم این خوبه و بقیه بد.

بعدا متوجه شدم افراد دیگری هم مثل من فکر میکنن!

یعنی اونها هم بعضی موسیقی هارو خوب میدونستن و موسیقی های دیگه رو بد.

کم کم متوجه شدم بعضیا همین موسیقی که من میگم خوبه رو بد میدونن و من هم موسیقی مورد نظر اونها رو بد

میدونستم.

وقتی حدود 10 سال گذشت متوجه شدم همون موسیقی که 10 سال پیش عاشقش بودم الان سبک و بی ارزش

میدونم!

الان در استانه 35 سالگی به این نتیجه رسیدم موسیقی بد و خوب وجود نداره.

هر انسانی در یک مقطع زمانی خاص یک احساس به خصوص داره و هر موسیقی که با این احساس مشخص

هماهنگ باشه و نیاز روحی اون شخص رو در اون مقطع زمانی برطرف کنه از دید اون موسیقی خوب به حساب میاد.

اینکه افرادی در تمام یا بیشتر مدت عمرشون فقط از یک نوع موسیقی خوششون میاد نه تنها خوب نیست

بلکه نشونه ایستائی احساس اون افراد در یک حالت ثابت هست که هم خطرناکه هم عجیب!

اونی که شما میگید بیشتر در مورد سبک صدق میکنه. نه اهنگ و خواننده. ببینید ما یه وقت در مورد شخصی مثل احسان خواجه امیری صحبت میکنیم که تو سبک پاپ فعالیت میکنه و خداییش من که ایرانی گوش نمیکنم کارهاش رو دوست دارم. چون هم متن شعرش و هم خود موزیک برام قابل قبوله و موزیک خوب میدونمش. ولی یه وقت در مورد افراد بیسوادی مثل ساسی مانکن صحبت میکنیم که اینهم پاپ هست. ولی این کجا و اون کجا. حالا میشه گفت سبک پاپ بد هست؟
اگر من میگم موسیقی بد منظورم این موسیقی ها هست که در مورد ناهنجاریهای جامعه , در مورد gf و bfو از این اراجیف میخوان به شهرت و ثروت برسند. خدا وکیلی چه چیزی توی این موسیقی ها میتونید پیدا کنید که بگیم اینهم خوبه . من که هرچی میگردم چیزی پیدا نمیکنم. اون موقع هم که سنم پایین بود بازهم از این اراجیف گوش نمیکردو و نمیکنم و نخواهم کرد. ولی در مورد سبک باهاتون موافقم. مثلا وقتی کوچیک بودم با سبکهای جز و بلوز حال نمیکردم. ولی الان دوست دارم.

[Dj_MAN]

ظاهرا همه ملت می خوان موسیقی خوب گوش بگیرن ... خدا رو شکر ...
ولی موسیقی خوب چی هست... الان مردم موسیقی خوب رو چه نوع موسیقی میدونند ... ؟

شماها خودتون وقتی با برو بچ تو ماشین هستی و مجردی مثلا داری میری شمال چه موسیقی بهتون فاز میده .. ؟
یا دختر خانومها وقتی مهمونی دوستانه دورهم میگیرن چی میزارن ؟
شهرام ناظری ... ؟ ونجلیس... ؟ بتهوون ... ؟ شجریان ... ؟ چاووشی ... ؟ چی ... ؟

اصلا گوش ملت ایران چه موسیقی در همه حال میپسنده ... ؟
خب ممکنه بگین سنتی ... کلاسیک ... پاپ ...
ولی هدف اصلی از طرح این تاپیک این بود که بفهمیم چه نوع موسیقی در فهرست شنیداری مردم نیست ولی اگه باشه مورد توجه مردم قرار میگیره ... ؟
سوال اصلی این بود ... وگرنه سلایق بسیار متفاوته ...
ممکنه بعضی ها حتی موقع شادی و در مهمانی ها شون شجریان گوش بدن ...
بعضی هم ساسی مانکن که من دلم براش میسوزه ... چون خودش خودشو تباه کرد

[yosefnejad]

میدونیم که موسیقی برایند یا انعکاس احساس درونی ماست.

ما نمیتونیم یعنی این حق رو نداریم که به دیگران احساس مشخصی رو دیکته کنیم.

به بیان دیگر کسی چنین حقی نداره که دیگران رو مجبور کنه احساسشون رو تغییر بدن یا بیان نکن.

اگر ما به خودمون این حق رو بدیم پس برای دیگران هم باید این حق رو قائل بشیم.

بفرض اگر ما ساسی مانکن رو به خاطر نوع و محتوای موسیقی که ارائه داده مسخره کنیم

اشکارا احساس اون رو به سخره گرفتیم.

ببینید اگر شما از جلوی یک رستوران چینی رد بشین و از غذاش خوشتون نیاد همونجا نمی ایستید

و فریاد نمی زنید مردم غذای چینی بدطعم و بد بو هست نخورید!

موسیقی هم غذای روح هست.

پس چطور وقتی از یک نوع غذای روح خوشتون نمیاد به همه اعلام میکنید که ازش استفاده نکنن؟

شما اگر از یک نوع موسیقی خوشتون نیومد خیلی راحت میتونید اون رو گوش نکنید.

اما حق قضاوت در مورد خوب یا بد بودن اون نوع موسیقی رو نه شما دارید نه من نه هیچ کس دیگه.

ما باید با خودمون تمرین کنیم تا موفق بشیم احساس دیگران و ارا و عقاید دیگران رو به اندازه احساس

و عقاید خودمون محترم بدونیم.

در غیر اینصورت میشه همون چیزی که در ارسال قبلیم عرض کردم. (هر کس میگه من و همفکرانم فقط درست فکر

میکنیم.)

اما در مورد ذائقه ایرانیها در مورد موسیقی باید بگم که ما الان همون غذایی که ایرانیهای 100 سال پیش مصرف

میکردند رو مصرف نمیکنیم و به همین شکل هم موسیقی که ایرانیهای 100 سال پیش گوش میکردند رو هم گوش

نمیدیم.

جامعه به سمت مدرنیته حرکت کرده و ذائقه مردم هم به طبع گرایش به موسیقی مدرن پیدا کرده.

باید صبر کنیم تا یه مدتی بگذره ببینیم مردم بازگشت به موسیقی سنتی رو از سر میگیرن یا موسیقی

مدرن میتونه نیاز روحی جامعه رو برطرف کنه.

[ehsanmir]

اقای یوسف نژاد عزیز
یه سوال. اگر شما بدونی یه غذا سمی هست و با خوردنش مسموم میشی آیا طرفش میری. آیا دیگران رو روشن میکنی و هشدار لازم رو میدی یا نه. ما نباید بذاریم گوشمون با این مزخرفات به اصطلاح موسیقی خراب بشه. من خودم به هر کس که طرف اینطور موسیقی ها میره هشدار لازم رو میدم. حالا خواست گوش میکنه. نخواست هم که هیچ. من جدا دلم میسوزه که میبینم اینقدر ما تو زمینه موسیقی داریم پسرفت میکنیم. پیشرفتی که در کار نیست. هر روز بدتر از دیروز.