-
Saturday 12 February 2011
#1
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
-
26 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
alimetallica_2,Amir,Atrovan,cerulean,Fereshteh_Baran,gelayol_ch,Gilda,hasan3d,I_Walk_Alone,kak_maki_new,mae_6677,mahboube,mahour.M,mahsa_mv,Majid.Magic,mana44g,maryam1212,Mehrdadgh4,Mona,mos167,stwo,tahmoores69,TheGoldMAN,zendegieh_khabha,z_m,غول غمگين
-
Saturday 12 February 2011
# ADS
-
Sunday 13 February 2011
#2
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
-
19 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
Amir,cerulean,gelayol_ch,I_Walk_Alone,j@v@d,kak_maki_new,mae_6677,mahboube,mahsa_mv,mana44g,maryam1212,Mehrdadgh4,Mona,tahmoores69,TheGoldMAN,TurkOghlan,zendegieh_khabha,z_m,غول غمگين
-
Wednesday 16 February 2011
#3
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
-
17 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
cerulean,gelayol_ch,I_Walk_Alone,j@v@d,kak_maki_new,mae_6677,mahboube,mana44g,maryam1212,Mehrdadgh4,RaziYeH,tahmoores69,TheGoldMAN,TurkOghlan,zendegieh_khabha,z_m,غول غمگين
-
Thursday 17 February 2011
#4
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
موسیقی در دوره پهلوی
0
_قسمت اول_
خنیاگری و موسیقی در دوره پهلوی (1357-1304شمسی)
زندگی مردم ایران از اواخر قاجار تا سقوط پهلوی دچار دگرگونی بی سابقه گردید . ایران همانند دیگر کشور های جهان شدیدا تحت تاثیر پنجمین مرحله انقلاب فرهنگی جهانی یعنی انقلاب صنعتی قرار گرفت. از آنجایی که این انقلاب در اروپا رخ داد ، به عنوان فرهنگ غرب شناخته شده است. در اینجا فرصت بررسی چگونگی تاثیر انقلاب صنعتی و یا به دیگر سخن ، فرهنگ غرب و پی آمد های آن بر تمام جنبه های زندگی جامعه ما فذاهم نیست. از این رو گفتار ما بسیار مختصر و در رابطه با خنیاگری و موسیقی خواهد بود.
1- نقش دولت نوین در ترویج خنیاگری و موسیقی
اقتباس علوم و فنون، آموزش نوین ، ابزارها و وسایل نوین از قبیل ماشین ، قطار ، هواپیما ف تلفن ، بی سیم ، رادیو ، تلویزیون ، شیوه های معماری ، تشکیلات اداری - نظامی ، نظام بانکداری ، تاسیس کارخانه و به طور کلی مجموعه ای از عناصر مادی و غیر مادی فرهنگ غرب ، باعث تغییر و تحول در راه و روش زندگی جامعه ایران گردید .
چنان که بافت سیاسی ، اجتماعی،اقتصادی و ارزش های جامعه سنتی ایران پس از گذشت قرن ها باعث تغییر و تحول شد . برای مثال پایگاه اجتماعی افراد بر خلاف گذشته که بیشتر بر اساس نسب و موقعیت خانوادگی تعیین می شد ، به صورت اکتسابی و در ارتباط با میزان تحصیلات فرد مشخص می گردید . همچنین بر خلاف گذشته ، سواد آموزی نوین نه تنها به عنوان مهمترین عامل تعیین کننده پایگاه اجتماعی افراد در امد ،بلکه مهمترین عامل در شکل گیری نگرش و جهان بینی کلی افراد گشته است.
به طور کلی تحولات ناشی از اقتباس فرهنگ غرب ، تاثیری شدید بر موسیقی و خنیاگری در ایران بخشید تا آنجایی که نه تنها موسیقی به عنوان یک علم و به شیوه نوین تدریس می شد ، بلکه خنیاگران به عنوان هنرمند جایگاه تازه ای در جامعه یافتند . تاسیس مدارس و هنرستان های موسیقی از یک سو و افتتاح رادیو و تلویزیون از سوی دیگر ، باعث گسترش و همگانی شدن موسیقی و خنیاگری در بین مردم ایران گردید .
اولین بار شعبه موزیک در دارالفنون و در سال 1248 خورشیدی (1288قمری) آغاز به کار کرد که آن هم محدود به موزیک نظامی بود .
سرپرستی شعبه موزیک نظامی ابتدا با مسیو لومر فرانسوی بود ، ولی پس از در گذشت او مدتی تعطیل شد ، و سپس با تلاش مرحوم غلامرضا مین باشیان مجددا شروع به کار کرد .
پس از فوت مین باشیان سرپرستی مدرسه به شادروان استاد علی نقی وزیری واگذار شد که در آن زمان در این مدرسه ارکستر شناسی ، آهنگ سازی و نواختن الات موسیقی تدریس می شد .
در سال 1302 مدرسه عالی موسیقی تاسیس شد که باعث تنوع و تحولاتی در موسیقی و خنیاگری گشت. همزمان تاسیس کلاس های استادانی چون درویش خان، مرتضی خان نی داود ، علی اکبر شهبازی ،رضا محجوبی ، موسیقی به تدریج رونق پیدا کرد .
در سال 1303 کلوپ موزیکال و ارکستر آن تشکیل شد و در سال 1307 مدرسه موزیک نظام که در دارالفنون بود منحل و به مدرسه موسیقی دولتی تبدیل شد . در سال 1312 مدرسه دولتی تبدیل به هنرستان عالی موسیقی شد . .. ((ادامه دارد))
__________________________________________________ ___
برای قسمت اول کافیه ...
منبع اصلی : (در تاپیک های قبلی ذکر شده)
با مدعی نگویید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خود پرستی
دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی
-
14 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
Atrovan,cerulean,gelayol_ch,I_Walk_Alone,j@v@d,kak_maki_new,mae_6677,mahsa_mv,mana44g,maryam1212,mos167,tahmoores69,TheGoldMAN,z_m
-
Saturday 19 February 2011
#5
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
دوره پهلوی
0
_ قسمت دوم _
ادامه . . .
در سال 1323 انجمن انجمن ملی موسیقی به همت شادروان روح اله خالقی تاسیس شد . نامبرده در سال 1328 امتیاز تاسیس هنرستان موسیقی ملی از وزارت فرهنگ گرفت و در همان سال کلاس های موسیقی در انجمن ملی موسیقی تشکیل گردید . در سال 1329 به پیشنهاد وزارت فرهنگ ، نهاد جدیدی به نام اداره کل هنر های زیبا در وزارت فرهنگ پدید امد ، و هنرستان موسیقی تحت پوشش این نهاد قرار گرفت. اداره کل هنر های زیبا شامل : اداره موسیقی کشور ، اداره هنر های ملی ، و دانشکده هنر های زیبا بود ، که به ترتیب در وزارت فرهنگ ، وزارت صنایع و اقتصاد و دانشگاه تهران جای داشتند ، (تاریخ موسیقی ایران ، جلد 2 ، صص 736-735) .
از سال 1332تا 1339 تعدادی هنرستان در کشور تاسیس شد . در سال 1346 تالار رودکی افتتاح شد ، و در سال 1347 مجله موزیک ایران و مجله موسیقی منتشر شد .
از طرفی ورود صفحه گرامافون در سال 1323 ه. ق (1906 میلادی) ، افتتاح فرستنده رادیو در سال 1319 خورشیدی ، ورود رادیو ترانزیستوری (1335 ؟) ، تاسیس تلویزیون ایران در سال 1337 ، و نیز ورود ضبط صوت روی هم رفته زمینه دسترسی توده مردم را به انواع موسیقی فراهم آورد ، این تحولات سبب گشت تا موسیقی و خنیاگری ، بر خلاف گذشته به طور بی سابقه ای فراگیر شود و همگان فرصت شنیدن آن را داشته باشند .
در امر واقع ، رادیو و تلویزیون ، موسیقی و خنیاگری را به داخل منزل کشاندند و مردم را با اهنگ ها و اسامی خنیاگران آشنا ساخت. این رویداد ها تاثیر شدیدی بر پایگاه اجتماعی نوازندگان و خوانندگان بخشید ، چنانکه واژه هنرمند جای واژه مطرب را گرفت و خنیاگران و موسیقیدانان از موقعیت اجتماعی مساعدی برخوردار گردیدند . چنین تحولاتی از یکسو سبب گردید تا موسیقی از انحصار کوچکی بیرون آید که در نتیجه تعداد زیادی از مردم به فرا گرفتم موسیقی پرداختند .
2- اوضاع کلی خنیاگری و موسیقی در دوره پهلوی
نفوذ تمدن غرب و اجرای برنامه های نوسازی در طول حکمرانی سلسله پهلوی ، جامعه سنتی ایران را به طور بی سابقه ای دگرگون ساخت.
این تحولات که منجر به شکلگیری جامعه نوین در ایران شد ، جنبه های مختلف ، اجتماعی ، سیاسی ، آموزشی ، ارزش ها ، آداب و رسوم ، نگرش ها ف ابزار فنون و به طور کلی شیوه های زندگی سنتی از جمله خنیاگری و موسیقی را در بر گرفت.
از آنجایی که خنیاگری و موسیقی پدیده ای اجتماعی _ فرهنگی به شمار می آمد ، می توان متوجه این واقعیت شد که وضعیت خنیاگری و موسیقی و نیز موقعیت اجتماعی خنیاگران تحت تاثیر این تحولات قرار گرفت. اصولا بررسی این تحولات و به طور کلی توصیف وضعیت کلی خنیاگران و موسیقی در جامعه نوین ایران نیاز به نوشتن رساله مفصلی دارد که انجام ان را به آینده موکول می کنیم . بنابراین ، در اینجا به بعضی از تحولات اساسی که در خنیاگری و موسیقی رخ داده اشاره می کنیم .
1- فراگیر شدن خنیاگری و موسیقی
2- پیچیدگی موسیقی
3- گسترش آموزش موسیقی
4-مشارکت زنان در امور خنیاگری
5- تغییر در نگرش نسبت به خنیاگری و موسیقی
6- نفوذ موسیقی غربی
7- گسترش سوداگری موسیقی *
8- آشنایی مردم با خنیاگری و موسیقی مناطق مختلف ایران *
9- گرد آوری و ضبط ترانه های محلی *
10- تاسیس مرکز حفظ و اشاعه موسیقی سنتی ایران
11 - اشاعه موسیقی ایرانی در خارج از ایران *
12 - تنوع در موسیقی و خنیاگری
((ادامه دارد)) . . .
__________________________________________________
در قسمت سوم گزینه هایی را که با ستاره مشخص کرده ایم و از همه جالب تر و مهم تر هستند رو توضیح میدم .
امیدوارم همیشه سبز و پیروز و سربلند باشید . مرسی از توجه شما .. .
منبع اصلی : (در تاپیک های قبلی ذکر شده)
ویرایش توسط mixer : Saturday 19 February 2011 در ساعت 06:52 PM
با مدعی نگویید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خود پرستی
دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی
-
9 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
-
Wednesday 23 February 2011
#6
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
-
10 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
-
Monday 28 February 2011
#7
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
-
8 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
-
Wednesday 2 March 2011
#8
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
-
8 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
-
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
اوضاع موسیقی اواخر صفویه ، اوایل افشاریه
0
آلات موسیقی
بر اساس سیاحتنامه شاردن (جلد پنج ،صص 113-111) ،آلات موسیقی زمان صفویه عبارت است از : طبل ، تبیره ، دایره ، سرنا ، کرنا ، شیپور ، قره نی ، نای ، نی لبک ، بلبان ، رباب ، چنگ ، سنتور ، شش سیم (گیتار) ، چهار سیم (عود) چهار زه (ویلن) تنبوره ، کنگره و سنج .
چنان که در قبل هم برایتان شرح دادم ، پایگاه خنیاگران در زمان صفویه تضعیف شد و موسیقی نظری ایران آسیب دید . متاسفانه عدم توجه به این هنر ، سبب گردید تا بر خلاف سده های پیش از صفویه ، موسیقی دانان برجسته ای چون عبد القادر مراغی ودیگران دوباره ظاهر نشوند .
خنیاگری و موسیقی در دوره افشاریه
با آنکه خنیاگری از زمان افشاریه ، زندیه قاجاریه به روال گذشته ادامه داشت ،و خنیاگران در دربار و در بین مردم شهر ها ، روستا ها و عشایر همچنان به فعالیت خود ادامه می دادند ، با این حال ، تا اواسط حکومت قاجار هیچ گونه تحولی در موسیقی ایران صورت نگرفت.
محمد کاظم وقایع نگار دربار نادر شاه ، از شرکت خنیاگران در جشن انتخاب ولیعهد خبر داده و می نویسد :
مجلس آراستین امیر صاحبقران و ولیعهد ساختن خود رضا قلی میرزا به مملکت ایران :
. . . مقارن این مقال ، وصف حال نواب کامیاب سپهر رکاب شاهزاده عالیجناب رضا قلی میرزاست که چون سه روز از ورود آن گذشت ، حسب الفرمان دارای زمان وآن خسرو گیتی ستان حضرت صاحبقران چنان به نفاذ پیوست که در آن نواحی به جهت جشن پادشاهی سبزه زار دلگشا و چمن فرح افزایی معین نمایند ، که بعد از نزول رایات جاه و جلال بدان نواحی ، در حضور اهالی و اعیان ممالک ایران نایب الایاله ای جهت آن مملکت معین نموده ، و عنان همت به صوب تسخیر هندوستان انعطاف فرمایند .
در آن مجلس خلد آیین به ترتیب بساط عشرت و کامرانی و نوشیدن جام طرب از راح ریحانی دایر ساخته ، لاله رخان را از تاب می چهره ی ارغوانی معدن یاقوت رمانی ، و نوش لبان را از تواتر اقداح پی در پی استمداد حرارت با مسرت روز جوانی ، مغنیان خوش آواز به الحان مسرت طراز با عناد دمساز ، و سازندگان (ساز زن ها) نغمه پرداز به نواها ی گونه گون ساز با غزالان زهره جبین هم آواز . لمولفه :
زهر جانبی نغمه ای ساز شد
نوا و مخالف هم آواز شد
مغنی چنان نغمه ای جوش کرد
رهاب از حسینی فراموش کرد
بیات و عراق به هم جنگجو
چو روز عشیران به هم روبه رو
همه ساز ها شد و هم راست راست
فغان از دل چرخ چاچی بخاست
مغنی هزار و مصنف هزار
حجاز بزرگ و بزنگوله بار
((عالم آرای نادری))
چنانکه میبینید مولف با موسیقی آشنایی داشته و تعدادی از آهنگ های قدیمی را که در آن زمان رایج بوده ، نام برده است.
و همچنین مولف از فعالیت خنیاگران در مجلس تاج بخشی نادر به محمد شاه در سال 1151 سخن رانده است.
از این گونه وقایع دگر بار های دیگر هم اتفاق افتاده است که من در همین جا بسنده می کنم و به ادامه می پردازم .
بدون تردید نادر شاه به خنیاگران درباری توجه داشته است و از نغمات دلپذیر انها لذت می برده است. پادری بازن فرانسوی ، پزسک نادرشاه ، در تویری که از اردوگاه این جهانگشای بزرگ ترسیم کرده ، موقعیت چادر های خنیاگران در کنار حرمسرای مخصوص قرار دارد (ر ک . نامه های طبیب نادر شاه ، پس از صفحه 70)
__________________________________________________ ____________________
منبع قبلا ذکر شده .
با مدعی نگویید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خود پرستی
دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی
-
5 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
-
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
قلمرو خنیاگری و (سر آغاز هخامنشیان )
0
قلمرو خنیاگری و موسیقی
اصولا مطالعات مردم شناسی تا کنون هیچ جامعه ای را نیافته است که بدون خنیاگری و موسیقی باشند . خنیاگری و موسیقی همانند دیگر پیده های فرهنگی چون ، ادبیات ، هنر ، زبان ، نظام خویشاوندی و غیره پدیده ای است فرهنگی و در تمام جوامع یافت می شود . از انجا که خنیاگری پدیده ایست فرهنگی و غیر بیولوژیکی است ، چگونگی ان در بین جوامع مختلف متفاوت است. چنان که برای مثال موسیقی و ترانه های اسکیمو ها و یا چینی ها برای ایرانیان چندان خوشایند نیست و عکس این گفته نیز صادق است. اما قلمرو خنیاگری بسیار وسیع و شامل ، موسیقی ، آواز ، شعر ، داستان سرایی و رقص می باشد که در ارتباط با امور بزمی ، رزمی ، درمانی ، دینی ، و ماوراء الطبیعه ، تولد ، عروسی ، عزاداری ، جشن های سالیانه و دیگر مراسم انجام می گیرد . همچنین خنیاگری ممکن است فعالیتی غیر تخصصی و انفرادی و یا جمعی و تخصصی باشد .
به عنوان مثال می توان : چوپانان عشایری همراه گله در کوه ها و دشت ها به دلخواه خود نی میزنند .
و آواز می خوانند .
اما خنیاگران حرفه ای از طریق موسیقی امرار معاش می کنند .
1- هخامنشیان
اگر این واقعیت را بپذیریم که خنیاگری در بین ابتدایی ترین جوامع یعنی شکارچیان یافت می شود ف به آسانی در می یابیم که این پدیده ، در ایران باستان نیز وجود داشته است.
آیا می توان تصور کرد که تمدن درخشان ایلامیان و یا امپراتوری عظیم هخامنشیان فاقد خنیاگری و موسیقی بوده است ؟ بدون تردید به همان اندازه که این تمدن ها پیشرفته بوده ، خنیاگری در این جوامع نیز پیشرفته بوده .
مری بیوس اشاره به خنیاگری زمان هخامنشیان نموده و می نویسد : شواهدی وجود دارد که نشان می دهد خنیاگری حرفه ای در ایران قبل از اشکانی نیز وجود داشته است. ...
((ادامه دارد . . . به زودی))
_________________________________________________
منبع در تاپیک های قبل ذکر گردیده
ادامه رو خیلی زود تایپ می کنم . ببخشید . . .
با مدعی نگویید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خود پرستی
دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی
-
6 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
-
Thursday 10 March 2011
#11
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
-
4 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
-
Thursday 17 March 2011
#12
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
ادامه تاپیک قبل
0
چنین وضعی مایه ی شگفتی است ، زیرا اولا بررسی ها نشان می دهد آلات موسیقی چون چنگ ، بربط، طبل ، نی دو زبانه ، تنبور ، سرنا ، و غیره . . . در زمان سومریان یعنی دو هزار سال پیش از آمدن ایرانیان مورد استفاده بوده اند (کالپین 1376، موسیقی بین النهرین) و نیز بر اساس نقوش لیوان نقره ای از گنجینه ی به یغما رفته از غار کل ماکره لرستان که لشکر کشی آشور نشان می دهد ، خنیاگران در حال خنیاگری دیده می شوند . در این صفحه خنیاگران مرد وزن مشغول نواختن نی ، نی دو زبانه ، تنبور ، طبل ، چنگ ، و دو ساز دیگر می باشند (Erika bleibtreu 1999)
از آنجا که امپراتوری هخامنشیان از ملل و مردمان گوناگون تشکیل شده بود می توان دریافت که هخامنشیان با آلات موسیقی و نیز موسیقی اقوامی که تابع انها بودند آشنا شده اند .
بر این اساس می توان گفت که موسیقی و خنیاگری در زمان هخامنشیان متنوع بوده است. پی یر بریان مورخ فرانسوی که تاریخ امپراتوری هخامنشیان رانوشته است به خنیاگری در ضیافت شام شاهان هخامنشی اشاره کرده است :
در پارس نیز مثل همه ی جا های دیگر ، مهمانی جشنی است به معنای کامل و تمام ان و در دربار شاه بزرگ این جشن با دقت و تشریفات و مقررات کامل انجام می گرفته است. . .
و از همین جاست که دیده می شود در صورت برداری پرمنیون از نوازندگان الات موسیقی و هنرمندان ویژه جشن یاد شده است.
. . . هراکلئیدس در توصیف مشهور خود از مراسم شام شاهانه می گوید در طول مراسم صرف شام ، صیغه های شاهی به خواندن و نواختن چنگ پرداختند ، یکی از آنها تنها می خواند و بقیه به صورت دسته همسرا (کُر) آواز او را همراهی می کردند . . .
زنان نوازنده ای که پرمنیون درد مشق { از اردوی بازمانده داریوش سوم } به اسارت گرفت همگی نوازنده ی فلوت و چنگ (هارپ) بوده اند .
(تاریخ امپراتوری هخامنشیان، جلد 1 ، صص 622-623)
شادروان مشحون به آلات موسیقی و ادوات عصر هخامنشی اشاره نموده و می نویسد :
در دوره هخامنشی به طور کلی دو نوع اسباب و الات موسیقی (بزمی و رزمی) داشته اند که در نوبت زدن صبح و شام و مواقع ماتم و سرور و اعیاد و فتح و جنگ و دیگر تشریفات می نواخته اند از قبیل شیپور ، نی ، بربط، تنبک ، کوس ، کرنای ، سورنای ، طبل ، دهل ، جام ، جلجل ، تبیره ، خرمهره ، گاودم ، ناقوس و سنج
(تاریخ موسیقی ایران ، جلد ، صص37-38)
منبع اصلی : کتاب خنیاگری و موسیقی در ایران نوشته ی دکتر سکندر امان اللهی بهاروندی
_________________________________________
خب . . .
این تاپیک هم تموم شد .
دیگه حرفی برای گفتن ندارم .
اگر چیز های جالبی از تاریخ موسیقی دستگیرم شد . حتما توی این تاپیک خواهم گذاشت.
مرسی از همه که مطالب بنده رو مورد مطالعه قرار دادن . . .
تمام وقت و زحماتی که صرف این تاپیک ها و نوشتنش کردم تقدیم می کنم به اهالی هنر و همچنین تمام بچه های سایت نت آهنگ
امید است که در راه موسیقی پایدار و ثابت قدم بمانید .
ارادتمند همه : حمید رضا مستفیضی - اسفند 89
-----------------------------------------------------------------------------------------------
با مدعی نگویید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خود پرستی
دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی
-
6 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
-
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
-
2 کاربر برای این پست از z_m تشکر کرده اند:
-
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
درباره ی تاریخ موسیقی ایران
0
درباره ی موسیقی ایران بر گرفته از نوشته ی دکتر داریوش صفوت
خاستگاه های موسیقی ایرانی به زمان های بسیار دور در عهد باستان باز می گردد و نمی توان با تکیه بر دانسته هایی کنونی تاریخچه ی این موسیقی را از میان چندین هزاره که ناگزیر با افسانه پردازی آمیخته شده است ، به درستی جستجو کرد . به علت نابودی اسناد فرهنگی ایران باستان و در پی تهاجم های فراگیر به این کشور مانند حمله ی یونانی ها (در 300 ق. م) عرب ها (در میانه ی سده ی هفتم م) مغول ها (در سده های سیزدهم تا پانزدهم م) ، افغان ها (در سده ی هجدهم م) و همچنین دیگر تاثیرات دورهی معاصر که به جزئیات آن نمی پردازیم ، انجام یک تحقیق نظام مند در این زمینه امری بس دشوار است.
نظریه پردازان و موسیقی دانان بزرگی همچون فارابی (سده ی دهم م) ، ابن سینا (سده ی یازدهم م) و صفی الدین ارموی (سده ی هجدهم م) آثار نظری پر اهمیتی را درباره ی موسیقی برای ما به جا گذاشته اند . اما تا کنون هیچ سند قابل اعتمادی مربوط به قبل از فارابی به دست نیامده است. از این رو هنوز نمی توان به یقین گفت که ایرانی های کهن برای موسیقی شان نت نویسی داشته اند . همچنین ، به علت وجود زنجیره ای از سنت شفاهی ، به سختی می توان دریافت که هخامنشیان (331-559 ق. م) با توجه به جایگاه والایی که برای موسیقی در زندگی روزمره شان قائل بودند ، چه نغمه ها و ترانه هایی را می پسندیدند .
__________________________________________________ ____________
گفته های جناب دکتر داریوش صفوت در رابطه با موسیقی ایران بود که به نظرم جالب اومد و می بایست که در ازای حق استادی ایشان در اینجا عطا میشد . . . بدرود
با مدعی نگویید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خود پرستی
دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی
-
3 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
-
Tuesday 9 August 2011
#15
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
با مدعی نگویید اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خود پرستی
دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی
-
3 کاربر برای این پست از mixer تشکر کرده اند:
-
Tuesday 9 August 2011
#16
-
2 کاربر برای این پست از m_rv_2008 تشکر کرده اند:
علاقه مندي ها (Bookmarks)