آقا علي اكبر فراهاني

[خان]

آقا علي اكبر فراهاني از نوازندگان بسیار قدیمی و نامی ایران میباشد که پایه گذار سبک اصیل تار نوازی هم میباشد. خواندن شرح زندگی وی لذت فراوان دارد چون در تمام مراحل عشق به هنر والای نوازندگی در آن به چشم میخورد.

آقا علي اكبر فراهاني بزرگترين و معروف ترين نوازنده ي تار و سه تار دوره ي قاجاريه و استاد تار فرزند شاه ولي بود. او با خانواده اش در زمان اميركبير از فراهان اراك به تهران آمد . رديف موسيقي امروز ايران روايت اين استاد بزرگ است و اين رديف به واسطه ي او به برادرش آقا غلامحسين و از او به فرزندان آقا علي اكبر ، ميرزا عبدالله و ميرزا حسينقلي آموخته شد و شاگردان اين دو ، حافظ و انتقال دهنده ي رديف موسيقي ايران شدند . از ساز آقا علي اكبر صفحه اي ضبط نشده ولي شيوه ي تار نوازي او انتقال يافته و در گذر زمان با تغييراتي چند نسل به نسل آموخته شده است. ميرزا عبدالله ، رديف موسيقي را نظم و استواري داد و به شاگردان خود آموخت و ساز سه تار را دوباره رواج داد. شهرت ميرزا عبدالله به خاطر مهارت او در نواختن سه تار و شهرت برادر او ميرزا حسينقلي به خاطر چيره دستي او در تار نوازي است. از ميرزا حسينقلي نيز رديفي براي تار باقي مانده كه به روايت فرزندش علي اكبر شهنازي ضبط شده است. از شاگردان ميرزا عبدالله و ميرزا حسينقلي مي توان از درويش خان ، فخام بهزادي ، اسماعيل قهرماني ، ميرزا غلامرضا شيرازي ، مهدي صلحي (منتظم الحكما) و مرتضي ني داود را نام برد . رديف ميرزا عبدالله به روايت اسماعيل قهرماني و با اجراي تار نورعلي برومند (و بعد ها شاگردانش : داريوش طلايي ، محمدرضا لطفي ، مجيد كياني ، حسين عليزاده و علي اكبر شكارچي) ضبط شده و رديف آقا حسينقلي نيز به روايت علي اكبر شهنازي در دست است.



آقا علي اكبر در دان موسيقي و نوازندگي (نظر و عمل) يگانه ي عصر خود بود و با انتقال اين هنر به فرزندانش موجب شد تا نام اين خاندان با حفظ و بقاي رديف موسيقي ايراني پيوند وثيق بيابد . مي گويند وقتي „كنت دوبينوي فرانسوي” توانست او را ملاقات كند و پس از مشقت فراوان صداي سازش را بشنود ، در ياداشت هاي خود ، او را در زمره ي بزرگان موسيقي جهان به حساب آورد . آقا علي اكبر چنانچه منقول است ، نه فقط در موسيقي كه در تهذيب نفس و خلوص ايمان نيز سرآمد بود . به طوري كه هيچ گاه سازش را به دست نمي گرفت ، مگر اينكه قبلا وضو ساخته باشد . آقا علي اكبر عمري كوتاه داشت و در حدود چهل سالگي از اين جهان رخت بربست.

خرم آنروز كزين منزل ويران بروم راحت جان طلبم وز پي جانان بروم

راز مرگ او شنيدني است و به يك افسانه شبيه است : روزي او از كم لطفي و بي مهري و بي بهره بودن بعضي از مردم وهمسايگانش نسبت به هنر موسيقي پس از سالها تحمل و بردباري به ستوه آمد و به همين سبب ، شب هنگام تار خويش را كه „قلندر” نام داشت ، برداشته و به بام خانه مي رود و مي نوازد و سر سجاده ي نماز پس از راز و نياز خوابش مي برد . نقل است كه بامداد آن شب آقا علي اكبر همانجا جان به جان آفرين تسليم كرد و گويي به آواي نغز آسماني گوش سپرده بود .

منبع::::[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]

[خان]

آآآآآآآآآآررررررررررری میشه. چرا که نه؟؟؟؟

[ma_Christian]

ایشون چپ‌دست بودن؟!

[yazdi]

آره مث درخشاني . ولي با پاي راست شوت ميزنند . خيلي عجيبه؟!!!

خيلي هم جالبه از ميون اين همه نكات نغز شما گير دادي به عكس . ولي خداييش اگه اينا نوازنده بودند ، ما چي هستيم . دمش گرم . بخدا آدم تكون ميخوره وقتي ميخونه

[yade_ostad shahnaz]

قشنگ بود
استفاده كرديم
يا حق

[ma_Christian]

آره مث درخشاني . ولي با پاي راست شوت ميزنند . خيلي عجيبه؟!!!

خيلي هم جالبه از ميون اين همه نكات نغز شما گير دادي به عكس . ولي خداييش اگه اينا نوازنده بودند ، ما چي هستيم . دمش گرم . بخدا آدم تكون ميخوره وقتي ميخونه

نه من شوخی نکردم.
برام سوال بود چون نکته‌ی مهمی هست و از نوازندگان چپ‌دست کم هستند که به درجه‌ی استادی برسند که به خودم اومدم دیدم به به! یک هنرمندی آمده و عکس را برگردان کرده است!
البته متنی که گذاشته شده است، ضمن سپاس از نویسنده، کمی دارای ایراد است و البته کمی هم ناقص است ولی باز هم ممنون