0
سلام، چون اینجا اولین بارمه که میام و راه و چاهش رو بلد نیستم، این تاپیک رو راه انداختم. بنده گیتار میزنم و یکی دوبار پشت درامز نشستم ولی توسط صاحب درامز با پس گردنی از پشت این ساز به اون ور ساز راهنمائی شده ام! میپرسین چرا؟ چون بعد از دو ثانیه هر چار تا دست و پام با هم ضربه میزدن!
اعتقاد من در رابطه با درامز اینه درامز قلب آهنگه. همونطور که باس روح و وزن آهنگه و اگه این دو رو از سبکهای Rock, Metal, Blues, Jazz و غیره بگیرین، آهنگ ناقص میشه.
در طول سالهایی که Rock گوش کردم (شروعش بر میگرده به ۴۱ سال قبل) درامرهای بسیار زیادی رو با کارهشون آشنایی پیدا کردم که خیلی از این کارها میتونه به تنهایی درس خیلی خوبی برای درامرهای دیگه باشه. یکی از اونها Ian Paice هست که چپ دسته و بنده ارادت خاصی نسبت به ایشون دارم. با گروههای بسیاری کار کرده از جمله Deep Purple, Gary Moore و ... گروه Deep Purple یه آلبوم Live در سال ۱۹۷۲ منتشر کرد به اسم Made In Japan (البته بعدها یه Remix ازش درومد که یه دوزاری نمیارزه!). تو این آلبوم یه آهنگ هست به اسم The Mule که Ian توش Solo میزنه. یه تیکهاش Pedal رو شروع میکنه با ریتم آروم و مردم هم شروع میکنن به دست زدن سر ضربش. ولی اونقدر Pedalها رو تند و تند تر میکنه که مردم نمیتونن باهاش دست بزند و حتی شنونده فکر میکنه که داره با Double Bass Drums میزنه! در حالی که ایشون هیچوقت از Double Bass Drums استفاده نکرده و همیشه Single Bass Drum زده.
قضاوت با خودتون. این تیکه Solo رو از آهنگ اصلی در آوردم چون خود آهنگ ۹ دقیقه و پنجاه ثانیه است و آپلود کردنش با این اینترنت ذغالی تقریباً غیر ممکن. امیدوارم خوشتون بیاد و در آینده انشا ا.. باز هم براتون از این پستها میدم.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
علاقه مندي ها (Bookmarks)