0
![Not allowed!](images/buttons/down_dis.png)
![Not allowed!](images/buttons/up_dis.png)
|
NoteAhang
The Iranian Virtual Music Society |
Thumbs Up/Down |
Received: 13/1 Given: 38/0 |
با عرض پوزش خدمت همه دوستان و به خصوص علیرضا عزیز بابت تاخیری که برای ارسال نمونه کار بوجود امد دیشب لحظه ارسال فایل اینترنتم شد تموم! الان هم در کافی نت به سر می بریم
اینم از نمونه کار
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
هر گونه نقد و نظری ثواب داره مستوجب دعای ما هم میشوید!
Thumbs Up/Down |
Received: 258/20 Given: 76/14 |
میبینی تو رو خدا . همه به من تیکه میندازن. :) فکر میکنم من اساتید و با تجربه ها هستم . اسممو نمی دونن آخه .هرچند اساتید و با تجربه ها میان خرابمون میکنن اینجا![]()
آقا دیدم یکی گفته کار ما رو هم گوش بدید. بنده خدمتشون عرض میکنم : چشم قربان .
در روایت است که :
آقا ما دو شب پیش برامون مهمان اومد. از قضا زاغکی قالب پنیری دی... نه نه ... اشتباه شد ... از قضا گیر سه پیچ دادن که سازتو بیار و از این حرفا. خلاصه از اونا اصرار و از ما انکار (انگار از عروس میخواستن بله بگیرن) ... آخه یه مدتی میشد که کمانچه رو دست نگرفته بودم. این روزا فقط ویولن دستم بوده اما اینا اصرار داشتن که صدای کمانچه رو بشنون. آقا این قدر پافشاری کردن که در نهایت رفتیم پشت رُل . اتفاقا و به طور تصادفی ماهور زدم که متاسفانه نمیدونم چه طوری کار ضبط شده از لپ تاپ پسر عموی ما سر درآورد. حالا هم که رفته تهران تا اخر هفته نیستش. ایشالا وقتی برگشت کار رو ازش میگیرم و همینجا آپلودش میکنم تا هر چی از این و اون ایراد گرفتم سر خودم هم بیاد.
با این اوصاف بریم سر وقت نفر بعدی. :)
ای پادشاه ، سایه ز درویش وا مگیر
ناچار خوشه چین بود آنجا که خرمن است
Thumbs Up/Down |
Received: 614/4 Given: 649/29 |
نظر من در مورد کار آقای امیر عابدیان:
البته بازم بگم که من در حد تحلیل نیستم اما چون آقا علیرضا گفتن هرکسی در هر سطحی نظر شخصیشو بگه ، فقط حس شخصیمو در مورد بداهه ها میگم.
امیر آقا احاطه خوبی به ردیف دارن و در درجه اول باید بگم خیلی از بداهه ای که نواختن لذت بردم (یه نکته که برام خیلی جالبه اینه که برداشت ها چقد از ردیف و دستگاه ها متفاوته. نوع نگاه دوستان هر کدوم یه شکله. یکی دوست داره ماهور رو شاد اجرا کنه، یکی دوست داره با صلابت اجرا کنه، یکی دوست داره یه حس رویایی بهش بده و ...)
تحلیل آقا علیرضا در مورد کار آقای عابدیان خیلی کامل و خوب بود و من استفاده کردم.
در ابتدا خیلی خوب درآمد شروع میشه، البته سلیقه ی شخصی من اینه که بعد از درآمد ضربی یا کرشمه یا چنین چیزی اجرا نشه و ترجیحا یه گوشه ای که بشه به درآمد متصل بشه اجرا بشه بهتره (مثل داد) اما این ضربی که شبیه کرشمه بود به نظرم زیبا بود و جملاتی که در داد زده میشه هم قشنگ هستن.
امیر آقا در جاهای مختلفی از این بداهه نوازی به خوبی از سیم واخوان استفاده می کنن که برای من جالب بود و یه جاهایی فضای رویایی خاصی رو ایجاد می کرد.
چیزی که همون اوایل این بداهه به ذهنم میرسه اینه که جملات خیلی حساب شده و خوب انتخاب شدن.
در 4:09 خیلی خوب فرود انجام شد اما بعد از این فرود من احساس می کنم جملات یه مقدار بی هدف و حوصله سر بر شدن.
ار تقریبا 5:10 با تغییرات و فرم جملات ارتباط برقرار نکردم هرچند که شکل خاصی بودن و تنوع ایجاد شد.
در دقیقه 6 ورود به قطعه ی ضربی فکر می کنم یه مقداری ناگهانی انجام شد. میشد جملات قبلی رو بهتر سر و سامان داد. ولی ضربی خیلی خوب بود و حس و حال رو عوض کرد.
با تغییرات جملات از 7:30 به بعد ارتباط برقرار نکردم.
فرود نهایی ظاهرا ضبط نشده.
در کل از این اجرا لذت بردم. ممنون
ویرایش توسط virtuoso : Tuesday 10 June 2014 در ساعت 12:34 PM
Thumbs Up/Down |
Received: 258/20 Given: 76/14 |
خب میریم برای نفر بعد .
یک درامد درست. البته توی این درآمد بعد از اون جمله اول اون آرپژ های ماژور که میزنی زیاد به سبک درآمدی که داری میزنی نمی خوره. جملات اول و دوم این آرپژ ها رو دارن. بعد از جمله سوم که این ارپژه رو نمیزنی مشخصه که کار جون بیشتری میگیره. نه این که این کار رو خوب اجرا نکردی. اتفاقا آرپژهات تمییز هستن. ولی به چیزایی که داری میزنی ، نمیخورن.
کرشمه ماهور زدی برامون. البته جملاتش خیلی با اون چه در ردیف هست فرق داره. من جملاتی که میزنی رو نمی پسندم. اما خب هر کس گوش بده متوجه میشه که داری کرشمه رو میزنی و شاید همین کافیه. (از ترس علیرضا... وگرنه من قبول نمی کنم.)
آها ... یه تیکه کوچیک رفتی سراغ خسروانی ولی رهاش کردی. کاش میزدیش .
دلکش. خیلی خوب شروع شده. من از تکنیک های سه تار زیاد سر در نمیارم ولی این که سه تا نت رو بگیرن پشت سر هم هی تکرارش کنن زیاد خوشم نمیاد. کوتاه تر و یا جملات رو بیشتر دوست دارم. البته فکر کنم که از حالت حتی شهناز هم دراومده. یه جوریه. انگار شده درآمد شور. هر چی اولش خوب شروع میشه آخرش خوب نیست. بد و خوب که میگم از دید خوم میگم ها. دوستان عنایت داشته باشن که به دیدگاه های بنده چندان اعتباری نیست. ولی فرودش خوبه.
زنگوله مناسب و به جا. البته بازم اخراش رو دست کاری کردی. ولی خب فقط دو سه جمله اولش. این جا که ازش خارج میشی مثل موسیقی سرزمین مهاراجه ها شده. من نمیتونم تشخیص بدم چه گوشه ایه. شاید عراقه ؟ خاورانه ؟ متاسفانه من نمیتونم از اینجا به بعد رو تشخیص بدم که چی هستن.
هر چی هست کم کم ضربی شده و ضربیه هم در همون حال و هواست. ضربیش به چیزی که داری میزنی شبیهه.
یه اشاره کوچیک به نیشابورک کردی توی این ضربی که داری میزنی. بالاخره یه چیزی پیدا کردم. البته یه ذره فرض میکنم که شانسی شبیهش دراومده. برای این که کامل نیست. شاید هم مثل اون گوشه های دیگه که قبلا زدی اینم دست کاری کرده باشی. بالاخره باید احتمالات رو در نظر بگیریم دیگه.
توی این ضربی که داری میزنی یه اشاره کوچولو به راک هم می کنی. واقعا جای راک ها خالی بود توی اجراهای بچه ها . خودشون به تنهایی یه اجرای کامل هستن. خود راک ، نغمه راک ، صفیر راک ، راک کشمیر ، راک عبدالله ، راک هندی . اگه میشد که کمی این راک رو بسط و پرورش میدادی خوب بود. متاسفانه هم بی خودی به راک رفتی و هم بی خودی ازش خارج شدی. یه کاری کردی که آدم فکر می کنه قراره یه دستگاه دیگه رو بشنوه. ولی این که یه کاری کردی اسم این گوشه های مهجور اینجا آورده بشه خدا خیرت بده برادر. اصلا این برنامه اجرایی که با خود راک شروع بشه و بعد بره توی آواز اصفهان و شور و بعد برگردیم باز به راک و فرود در ماهور و یه گوشه از ماهور که مشخص بشه اجرای اصلیمون در ماهور بوده خودش یه برنامه مجلسی برای نوازنده محسوب میشه.
آقا دستت درد نکنه. اجرایی بود که خستمون نکرد.
ای پادشاه ، سایه ز درویش وا مگیر
ناچار خوشه چین بود آنجا که خرمن است
Thumbs Up/Down |
Received: 258/20 Given: 76/14 |
سلام مجدد. در مورد کاری که آقا وحید برامون اجرا کردن زیاد چیز خاصی ندارم که بگم. تنها گوشه های درآمد و داد رو شنیدم. البته کاملا پرورده و بسط یافته اجراشون کرده. فکر کنم برای یه اجرا چیزی از این دو تا گوشه کم نگذاشته باشه. چهارمضراب های خوبی هم زده که اتفاقا باز در همین دو تا گوشه زده شدن. نوانس کار هم خیلی کمه. یعنی همش در یه رِنج صدایی داره زده میشه. کاش بیشتر با صداها بازی می کردی. والبته ماهور گسترده تر از این دو تا گوشه هست. به هر حال کار شسته رفته و تر و تمیزی بود. مرسی. دستت درد نکنه.
پاورقی : قبل از گوشه داد در ماهور یه تیکه کوچیکی به نام مقدمه داد میزنن که البته قدیم تر ها بهش میگفتن گشایش. چون گشایشی برای خروج از درآمد ماهور ایجاد میکنه و البته راه خروجی به بقیه گوشه ها. به خاطر این که خود مقام ماهور ، یعنی همون دستگاهش (جوری که دست روی پرده های ساز میشینه) خیلی گستردگی داره و میشه مدت زیادی رو توی همون گام ماهور اجرا کرد. تا به حال توی این اجرا ها که از دوستان شنیدیم من این گشایش رو نشنیدم. اوناکه ویولن میزنن حتما متوجه شدن که در ردیف چپ کوک استاد صبا یه تغییر محسوس هست در رفتن از درآمد به گوشه داد به خاطر اینه که گشایشی در کار نیست. اما در ردیف میرزا عبدالله این طور نیست. این گشایش در اجراهای همراه با خواننده به صورت یه نیم جمله ای تحریری هست که گاهی ممکنه با شعر هم همرا هبشه. در حد یه مصراع از یک بیت. مثلا توی اون کلاس های اوازی از استاد شجریان که داره به بسطامی آموزش میده (توی نت موجود هست) این گشایش رو میخونه. که البته خواننده ها کمتر اجراش می کنن و مستقیما میرن سر وقت داد. اما در ساز ها اگه اجرا بشه باعث زیباییه. اجرایی از استاد پرویز یاحقی سراغ دارم که به خوبی از طریق همین گشایش از درآمد به داد میره . متاسفانه الان یادم نیست کجا و در کدوم آلبوم و اجرا شنیدمش. یادم اومد یا پیداش کردم (هر چند ملودیش الان توی گوشم هست) حتما همین جا با صدای بلند و رسا اعلام خواهم نمود.
در همین اثنا دیدیم که یه نفر دیگه هم کارش رو آپلود کرده . پس میریم برای نفر بعد ...
ای پادشاه ، سایه ز درویش وا مگیر
ناچار خوشه چین بود آنجا که خرمن است
Thumbs Up/Down |
Received: 614/4 Given: 649/29 |
پرویز خان اشاره خوبی به گشایش کردن. منم لینک ردیف آوازی فراز و فرود (استاد حسن گلپایگانی) بخش ماهور رو میذارم که توی اون استاد گشایش رو خوندن و یه ضربی هم توی گشایش خوندن. امیدوارم به درد دوستان بخوره:
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
Thumbs Up/Down |
Received: 72/0 Given: 41/3 |
سلام آقای اساتید و با تجربه ها (m_rv_2008) سپاس فراوان بابت نظرات شما هم در مورد کار بنده هم دوستان عزیزنوشته اصلی توسط m_rv_2008 [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
یه سوال داشتم این گوشه های دستگاه ماهور یا کلا هر دستگاهی رو چه جوری باید شناخت منظورم اینه آیا کسی برای ویلن تمام گوشه ها رو نواخته که گوش کنیم و یاد بگیریم (تئوری نباشه) مثلا یه توضیح مختصری داشته باشه در مورد گوشه بعد اجراش کنه که با حال و هواش آشنا بشیم یا مثل کتاب ردیف صبا نتش هم باشه آخه تو کتاب ردیف استاد صبا فقط درآمد ، داد ، دلکش ، نیریز ، عراق ، شکسته و راک هستش و به عنوان مثال خبری از گشایش ، خاوران و . بقیه گوشه ها نیست. این نکته رو هم عرض کنم که بنده همون ماهور ردیف اول صبا رو هم دو سه روز بیشتر کار نکردم فکر کنم به خاطر همون بوده که فقط درآمد و داد رو اجرا کردم چون تو فضای اونها بودم.
Thumbs Up/Down |
Received: 103/0 Given: 61/2 |
مرسی علیرضا از نظرتنوشته اصلی توسط alireza_jafarian [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
قبول دارم حرفات درسته ولی میخام یکی دو مورد رو توضیح بدم نه به عنوان دفاع.
در مورد دینامیکا حق با توئه ناخن من از بغل میخابه و اگر مضراب نداشته باشم یکم این دینامیکام به مشکل میخوره ولی الان که گوش دادم دیدم اون تیکه دلکش اصلن ربطی به مضراب نداره انگار خیلی جوگیر شده بودم:دی
اونجایی که میگی برگشت و انسجام و جملات رها شده و چهارگاه، اینجا من نت می رو شاهد کردم و ازش دشتی ساختم بعد جمله بعدیش رو که زدم دیدم شکل نیشابورک دشتی میشه، همون بین خوشم اومد و هی تکرارش کردم ولی واقعن نمیدونستم چیکارش کنم یجورایی ذوق زدگی از کشف:دی. واسه همین اون ضربی روی همین فواصل رو زدم که فرود بیام:)
در مورد فرود نهاییم فک کنم وقتی تبدیلش کردم پریده چون فرودم مفصل تر بود:)
مرسی داداش حال دادی:)
- - - Updated - - -
سلام بچه ها
میخاستم یه صحبت کلی کنم در مورد بداهه و بداهه نوازی و کارگاهش
ببینید بداهه خلق در لحظس که نوازنده پس از سالها تلمذ و تدبر:دی و تمرین و این حرفا بهش میرسه. حالا بعضی جاها ممکنه تیر بداهه بخوره به هدف و بعضی وقتا هم نه.
به نظر من ما به عنوان هنرجوهایی که حداقل دو سه سال بیشتره داریم ساز میزنیم باید فکر و کارمون رو بزاریم روی کارهای از پیش تعیین شده و ساخته شده که از گوشه های مختلف درش استفاده کنیم. اگر ما الان بخایم دست به بداهه نوازی بزنیم (یعنی خلق در لحظه کنیم) به نظرم یکم شلم شوربا میزنیم و کمتر نصیبمون میشه.
پیشنهادم اینه که ما بشینیم کار بسازیم مثلن پیش درامد، ضربی و ... یا تو فرم های مختلف بریم.
علیرضا منظورم مثل سوال تشریحیه ارشده.
نظرتون رو بنویسین و دلیل بگین
مرسی بچه ها
Thumbs Up/Down |
Received: 258/20 Given: 76/14 |
با سلام .
درآمد خیلی خوبی بود. اجرای دینامیک ها خیلی به زیبایی کار کمک کرده هر چند بعضی جاها خیلی خیلی غلو آمیز هستن. اما از این که هستن بسی شنونده خرسند میشه. ضربی هم که قاطیش کردی کاملا مناسب و به جا و درست بود. خوب هم تمامش کردی. این که بعد از اون شلوغ شدن کار یهو با کار روی تک سیم شلوغی کار رو از بین بردی خیلی کار رو جالب کرد.
درامد مفصل و خوبی بود. من نمیدونم درست شنیدم یا نه . چون اینجا که هستم زیاد وقت کافی ندارم. این کار رو دوبار بیشتر نشنیدم. این یه ذره داد که زدی بعدش چیه ؟ شکسته ؟ بعد از شکسته داری دلکش می زنی ؟
یه کمی زیاد طول نمیدی تا برسی به چهارمضراب دلکش ؟ به نظرم یه کم دیر زدیش. دیگه گوش عادت کرده بود به شنیدن دلکش. چهارمضراب برای اینه که گوش شنونده این تغییر فواصل رو بپذیره. و در حقیقت بعد از این چهارمضرابه که باید خود دلکش زده بشه. اما تو اومدی اول دلکش رو زدی بعد چهارمضراب و یهو بعد از چهارمضراب فرود میری به درآمد. در کل اجرای با صلابت و خوبی بود. این نظم دلکش که درست می شد دیگه نمیشد ازش ایرادی گرفت.
به قول اون آقاهه : دستت درد نکنه که برامون ساز زدی !
ای پادشاه ، سایه ز درویش وا مگیر
ناچار خوشه چین بود آنجا که خرمن است
Thumbs Up/Down |
Received: 258/20 Given: 76/14 |
والا برای ویولن مطالب جالب و خوبی هست الان. ببین اینا که من میگم به دردت میخوره یا نه . اول خود ردیف استاد صبا هست که به شیوه قدیمی نوشته شده و اصولا مبنای کار با ویولن برای موسیقی ایرانی همین هست. کمانچه نواز ها هم از همین استفاده می کنن. این ردیف چند سالی هست که با بازنگری و اجرای استاد رحمت الله بدیعی چاپ شده و همه جا هست. توی این چاپ آواز اصفهان با یه سری اضافات جدید که دست نویس خود صبا برای بدیعی بوده چاپ شده. خالی از لطف نیست. بعد از این ردیف استاد علی تجویدی رو باید کار کرد. من اجرایی ازش ندارم . نمیدونم اجراش کردن یا نه . ولی ردیف کامل و خوبیه. تقریبا چیزی فروگذار نکرده. هر چی بوده رو گفته. تازه شاید یه چیزایی از بعضی دیگه ردیف ها بیشتر داشته باشه. رحمت الله بدیعی یه آواز دیگه رو به اسم بیات کرد که جای دیگه برای ویولن نوشته نشده بود توی یه کتاب به نام حدیث مهر نوشته و چاپ کرده و سی دی هم داره. مجزا نوشته با گوشه هاش یه ده دوازده تایی گوشه داره. یه دوره از مجموعه راک ها هم چاپ کرده که توی همین کتاب حدیث مهر هست و خیلی خوب نوشته. البته برای مبتدی راک ها سخته مگه این که برگردونه به یه اکتاو پایین تر. ردیف استاد ملک هم بود که چاپ قدیمش رو من دیدم. کاغذ کاهی بود. اجرا نداشت. مثکه اخیرا فرشید فرهمند هم چاپش کرده و هم اجرا. ردیف استاد خر هم هست. البته نه به اسم ردیف ولی گوشه های مهم رو زده. ردیف منوچهر لشکری هم هست که یه کمی مطربیه. زیاد خوشم نمیاد ازش. ولی بهترین ردیف از نظر کاملی همون ردیف تجویدیه. توی چند تا کتاب چاپش کرده. سبک زدنش هم به سبک صبا نزدیکه. همینا که گفتم رو بزنی همه رو زدی. بقیش میشه از این ور و اون ور چیزای تازه شنیدن و دیدن و به این ها اضافه کردن. یعنی همین کاری که چند ساله من دارم انجام میدم. به خصوص ردیف تجویدی رو حتما کار کنید خوبه.نوشته اصلی توسط vahid65 [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
ای پادشاه ، سایه ز درویش وا مگیر
ناچار خوشه چین بود آنجا که خرمن است
Thumbs Up/Down |
Received: 258/20 Given: 76/14 |
در مورد پیشنهادی که مدیر آزمایشی بخش سه تار دادن هم باید بگم که موافق نیستم. البته اگه کسی میتونه پیش درامد یا ضربی یا تصنیف یا چهارمضراب یا هر چیز ریتمیک دیگه ای بسازه و بذاره اینجا ما به وظیفه تحلیل و بررسی خودمون عمل خواهیم نمود :)
اما همین که الان از همین چند تا اجرا نکات تازه ای برای بعضی از دوستان مشخص شد هم نتیجه کمی نیست.
مثلا همین که کسی بدونه کجا رو زیاد زده و کجا رو نه و یا این که باید از قبل برای بداهه کمی برنامه ریزی کرد و حد اقل یه پلان ذهنی میخواد خب برای شروع خوبه دیگه. یا این که اگه فلان نوازنده از فلان جای کار خیلی خوشش میاد پس اون رو بیشتر میزنه و بقیه رو کمتر (شاید چون راه دستش روی ساز بهتره براش) کار خوبی نیست این یه امتیاز مثبته. همین چیزا رو باید چند تا نوازنده دور هم بشینن و بزنن تا مشخص بشه. خب الان که این 5 - 6 نفر کنار هم هستن بهترین فرصته. کی و کجا دوباره فرصتی این طوری دست بیاد تا چند تا نوازنده کنار هم بشینن !!!
یه کوچولو مشورت :
البته من کوچیک تر از اونی هستم که بخوام به کسی راهنمایی کنم. ولی یه تجربه شخصی رو اینجا بیان می کنم شاید به درد کسی بخوره .
اوایل کار وقتی دیگه ردیف شروع کرده بودم (زمستان 79 در اصفهان) جلوی آینه مینشستم و ساز میزدم. همین طوری ... از استایل نوازندگی خوشم میومد. (برای رفع معایب استایل خوبه ولی در کل کار غلطیه - از صدا فارغ می کنه و به تصویر عادت میده) . بعد که فهمیدم اشتباهه که البته مدت ها طول کشید دیگه دستم به بیراهه زدن عادت کرده بود. جملات ردیف رو حفظ بودم . ولی وقتی میخواستم خودم چیزی بزنم هم اون جملات فراموش میشد و هم به بازی با انگشتام روی پرده های ساز عادت کرده بودم . یعنی مثل ریاضی شده بود برام. دو تا برو بالا حالا سه تا بیا پایین بعد یه پرده یه پرده این کار رو به سمت صداهای زیر انجام بده و ... تقریبا تمرین انگشت گذاری بود. تا این که یه خونه باغی بود نزدیک میدون دانشگاه اصفهان و شب های سه شنبه (دوشنبه شب) اهل هنر دور هم جمع میشدن. (از شاعر و اهل ساز و بازیگر و کارگردان و گوینده و خواننده و چرنده و خزنده و همه) شلوغ میشد گاهی . خلاصه یه شب گفتن ویولن هست و شما بیا باخواننده بزن. منم با استرس رفتم. چشمتون روز بد نبینه . برنامه خرابی به بار آوردم. وقتی تموم شد همه رو گردن استرس انداختم. ولی وقتی رفتم خونه و مرور کردم دیدم همون وقتش هم چهار تا جمله درست و درمون توی مغزم نبود. خلاصه شروع کردم به مقایسه نواخته های ردیف های مختلف و گوش کردن به همون تکه ها و گوشه ها توی آلبوم های مختلف. مثلا همین درآمد ماهور رو (اون موقع این همه اجراهای ردیف های مختلف نبود) از چیزی که با واکمن سر کلاس از روی دست استاد ضبط کرده بودم با ردیف سنتور که کیانی زده بود با یه چند تا چیز دیگه مثل اجرای ماهور محمد موسوی و البوم ماهور یاحقی و هر چیز دیگه که از ماهور دستم میومد میذاشتم پیش هم و گوش میدادم. کم کم فهمیدم که درآمد ماهور چیه. حالا مونده بود که اجراش کنم. همون جملات ردیف صبا رو هی کش و قوس میدادم. یه چند تا زنجیره و موتیف و اینا که از سایر اجراها به دستم میومد به خصوص اجراهای حسن کسایی چون خیلی به ردیف صبا می خورد قاطیش می کردم. کم کم گسترش پیدا کرد. تا جایی که اگه خواننده مینشست کنارم و میخواست ماهور بخونه من برنامه رو میتونستم شروع بکنم و ضربیش رو هم بزنم و درآمد کنم و اون بخونه و بعدش هم جواب اواز رو بدم. کم کم رفتم گوشه بعد. مطابق با ردیف صبا میرفتم جلو. استادم هم خیلی بهم کمک می کرد. میدید که علاقه دارم. هم برام هر جلسه یه گوشه رو چند مدل میزد. می گفت اینو بشنو. میزد. بعد می گفت به این می گن مثلا شکسته. بعد می گفت اینم شکسته هست. یه جور دیگه میزد. جمله ها رو عوض می کرد. بعد همینا که زده بود رو با هم قاطی می کرد. منم دنبالش میزدم. از آهنگ های قدیمی اونا که این گوشه رو داشتن برام اجرا می کرد. جمعه ها هم یه دو نفر داشت میومدن پیشش برای تمرین اواز . منم می رفتم باهاشون میزدم. این راهی بود که من رفتم. به نظرم راه خوبی هست. این طور میشه یادشون گرفت و به کارشون بست. دونستن ردیف تنها به درد نمی خوره. نوازنده خوب بودن خیلی مهمه. حتی لازم نیست طرف یه اهنگ بسازه و یا چهار مضراب یا هر چیز دیگه ای. کسی از حسن ناهید اثری سراغ نداره. ولی نوازنده قهار و ممتاز نی هست. کارش رو خوب انجام داده دیگه. تمرین کرده و با این و اون ساز زده. استاد ما همیش همی گفت اگه دیدی یه نفر داره زنبورک میزنه هم برو بشین پیشش و باهاش بزن. خلاصه این که راه سختی نیست. اما طولانیه و حوصله میخواد. اگه آدم خسته نشه حتما به نتیجه می رسه.
زیادی حرف زدم. فعلا خداحافظ.
ای پادشاه ، سایه ز درویش وا مگیر
ناچار خوشه چین بود آنجا که خرمن است
Thumbs Up/Down |
Received: 13/1 Given: 38/0 |
سلام بر پرویز عزیزماننوشته اصلی توسط m_rv_2008 [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
ممنون که کارمون مورد نقد قرار دادی ولی به نظرم زیادی رحم کردی من فکر میکردم نقد تند و تیز تری کنی و میدونم اونقدر اشکال داره که بشه تمام دقایقش رو نقد کرد شاید همون زنگوله بود ولی کاش به پات نمیبستی! به ارمنی نبودنت شک کردم!
اره زیاد طول میدم فکر میکردم اینجوری بهتر میشه ولی الان گوش دادم به نظرت کامل واقف شدیم که باید چهارمضراب اول گوشه اجرا کنم اینجوری حس کار بهتر القا میشهیه کمی زیاد طول نمیدی تا برسی به چهارمضراب دلکش ؟
دستت درد نکنه که برامون نقد زدی!
...
در مورد پیشنهاد جناب امیر اگر نظرت در مورد این تاپیک باشه که من موافق نیستم اینجا هر کسی در هر سطح از نوازندگی و درک از ردیف بداهه خودشو میذاره و اگر کسی ردیف رو کار نکرده هم براش میشه برنامه ریزی کرد، من در همین چند وقت که قرار بود بداهه بذارم توفیق اجباری شد که بیشتر روی این دستگاه کار کنم و شناخت بیشتری از زدیف داشته باشم و البوم های زیادی گوش کردم و حتی گوش دادن به بداهه دوستان و نظر دادن هم خیلی برای من مفید و تاثیر گذاز بود خوندن نقد و نظرات دوستان شناخت بیشتر گوشه ها کمک کرد و اینکه چطوری بتونم نقد و نظری بنویسم در مملکتمان! فقر نقد و حتی نظر در موسیقی ایرانی داریم اینجا شروع خوبیه که میشه تمرین نقد هم کرد در صورتی که خیلی جزیی و غیر اصولی و فنی باشه!
به نظرم اگه تاپیکی ایجاد بشه برای اهنگسازی موسیقی ایرانی خیلی خوبه که روی فرم های موسیقی ایرانی(تصنیف چهارمضراب و ..) اهنگ بسازیم و مثل اینجا براش برنامه ریزی کنیم من پایه ام!
ویرایش توسط javadsetar : Wednesday 11 June 2014 در ساعت 12:11 AM
Thumbs Up/Down |
Received: 154/1 Given: 101/1 |
در مورد کار وحید:
ازونجایی که مدت کار کوتاه بود و فقط توی درامد و داد چرخید زیاد نمیشه دربارش حرف زد. اینکه فقط توی این گوشه ها بوده اصلا عیب نیست، این سلیقه ی نوازنده بوده. به نظرم تکنوازی وحید به لحاظ احساسی قوی بود. تا نظر بقیه چی باشه. ؟
توی دقیقه ی 2:40 یه حرکت خوبی میزنه. وسط چهار مضراب سکوت میکنه. و بعد از سر ضرب وارد نمیشه،بعد یه جمله میزنه که چند لحظه روی یه نت میمونه، ادم فکر میکنه دیگه از چهارمضرابش خارج شده اما وقتی جمله ی بعدی رو میزنه میفهمی هنوز توی چهارمضرابه. البته از اونجایی که یه بار دیگه هم قبلش وسط چهارمضراب سکوت کرده بود و اشتباها از سر ضرب وارد نشده بود میفهمیم که این یکی هم تعمدی نبوده. اما خب با حال شده بود.
ممنون از اینکه برامون ساز زدی
آقا این گشایش یا مقدمه داد چه فرقی داره با داد؟ اگه به ردیف میرزا نگاه کنیم، به قول تو یه مقدمه ای هست برای داد. که توی ردیف یه ملودی خاصی داره. حالا اگه یه از خدا بی خبری بیاد خودش یه مقدمه برای خروج از درآمد و دخول به داد بزنه و این چیزی که میزنه اون ملودی گشایش توی ردیف نباشه ، نمیشه گفت گشایش زده؟ اگه اینطوری نگاه کنیم فکر میکنم خیلی از دوستان گشایش رو زدن. یعنی هر کسی که به نحو خوب و ملیحی از درآمد وارد داد بشه ، گشایش رو زده.پاورقی : قبل از گوشه داد در ماهور یه تیکه کوچیکی به نام مقدمه داد میزنن که البته قدیم تر ها بهش میگفتن گشایش. چون گشایشی برای خروج از درآمد ماهور ایجاد میکنه و البته راه خروجی به بقیه گوشه ها. به خاطر این که خود مقام ماهور ، یعنی همون دستگاهش (جوری که دست روی پرده های ساز میشینه) خیلی گستردگی داره و میشه مدت زیادی رو توی همون گام ماهور اجرا کرد. تا به حال توی این اجرا ها که از دوستان شنیدیم من این گشایش رو نشنیدم. اوناکه ویولن میزنن حتما متوجه شدن که در ردیف چپ کوک استاد صبا یه تغییر محسوس هست در رفتن از درآمد به گوشه داد به خاطر اینه که گشایشی در کار نیست. اما در ردیف میرزا عبدالله این طور نیست.
پاورقی: اینا رو نمیگم که گیر ملا لغتی داده باشم الکی. میگم که در درجه اول خودم یه چیزی یاد بگیرم و در درجه دوم یه بحثی بشه و شاید به درد کسی بخوره.
از آزادی "یواشکی" زنان
حمایت کنیم
Thumbs Up/Down |
Received: 13/1 Given: 38/0 |
نمونه کار وحید عزیز که بیشتر تو فضای اصلی ماهور بود خیلی هم خوشمان آمد احساس کار هم خوب بود یه تیکش صدای تلوزیون یا کسی میومد که سریع شروع کردی ادامه چهارمضراب حرکت خوبی بود! منم همچین موقیعتی پیش اومد برام صدای ساز رو بردم بالا ولی جواب نداد!
ممنون از بداهه ای که گذاشتی
اموزش اواز توسط استاد شجریان به ایرج بسطامی که گوشه های:
درآمد،گشایش،داد،شکسته،دلک ش،عراق ،کرشمه و تمام راک ها خونده میشه
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
ویرایش توسط javadsetar : Friday 13 June 2014 در ساعت 02:31 PM
Thumbs Up/Down |
Received: 154/1 Given: 101/1 |
در مورد کار جواد:
بعضی از نوازنده ها هستن که تکنیکشون بالاتر از ایده های موسیقاییشون هست. یعنی میبینی طرف همه چی میتونه بزنه اما چیزی نداره که بزنه. تو برعکس هستی. انگار که کلی ایده داری، خیلی چیزا داری که بزنی، اما هنوز از نظر تکنیکی به مرحله ای نرسیدی که بتونی ایده هات رو اجرا کنی.
فضاهای اصلی ماهور رو به خوبی اجرا کردی. اول توی درآمد بودی. بعد داد. دقیقه ی سه موسیقی وارد شکسته شد. اینجا یه اشکال وجود داره که توی داد هم وجود داشت اما به این غلظت نبود. هر کدوم از گوشه ها علاوه بر اینکه فواصل و پرده های خاصی دارن، یه محدوده ی صوتی خاصی هم دارن. تو فواصل رو رعایت کردی اما محدوده ی صوتی رو رعایت نکردی. توی شکسته انقدر به سمت پایین دسته میری و از محدوده ی صوتی تجاوز میکنی که ما برای لحظاتی چیزی شبیه نوا میشنویم(دقیقه ی 3:50)
ورودت به شکسته خیلی خوبه. اما فرود خوب نیست. فرود از شکسته یه مزه ای داره ، تو خاستی فرودت توی ذوق نزده و اصطلاحا خیلی ملایم فرود کنی، برای همین اون mi کرن (با فرض اینکه ماهورdo زدی) خیلی نامحسوس تبدیل به mi بکار میشه و ما اصلا مزه ی Miبکار رو نمیشنویم. این حرفا عینا در مورد فرود دلکش هم صدق میکنه.
وقتی میخای وارد دلکش بشی اول میای کلی روی سل وایمیستی، اما لا رو کرن نمیکنی. به نظرم اگه همون اول که میای روی سل ، لا رو کرن کنی و وارد دلکش بشی، گوش مخاطب راحت تر دلکش رو می پذیره.
از پایه ی چهارمضرابت خوشم اومد. انقد که منم سازم رو برداشتم و با اون پایه یه کم چهارمضراب زدم!
خوبه که به دینامیک اهمیت دادی و رعایت کردیش. اما خیلی یهویی هستش. یهو از سطح 0 میرسی به سطح 10 و به قول اون آقاهه خیلی اغراق آمیزه.
در کل به نظرم بزرگ ترین مشکلی که در تکنوازی تو هست اینه که در جمله هات تکرار وجود نداره.
در ضمن ببخشید که دیر در مورد کارت نظر دادم. کنکور داشتم این هفته، فرصت نکردم. چاکریم.
از آزادی "یواشکی" زنان
حمایت کنیم
Thumbs Up/Down |
Received: 154/1 Given: 101/1 |
ممنون از همه ی دوستانی که برامون ساز زدن و همه ی دوستانی که برای کار بقیه ارزش قائل شدن و درباره کارها نظر دادن.
فکر می کنم این تاپیک توی چند سال اخیر یکی از مفید ترین و علمی ترین تاپیک های نت آهنگ بوده. تا جایی که من یادمه تنها تاپیکی که به این اندازه پربار بوده، یه تاپیکی بود که آقای razoniaz خیلی وقت پیش توش مطلب میذاشتن و قطعات مختلف رو تحلیل میکردن.
فکر میکنم اولین برنامه ریزیمون برای کارگاه بداهه نوازی بسیار خوب و مفید پیش رفت. حالا باید بریم سراغ برنامه ریزی بعدی. نظر من اینه که ما باز هم توی همین دستگاه ماهور بمونیم. به این دلیل که الان همه بچه ها کمی بیشتر با ماهور آشنا هستن و میتونیم برای برنامه ریزی بعدی، علاوه بر مشخص کردن دستگاه، روی یک سری قابلیت های تکنوازی هم کار کنیم. مثلا میتونیم روی موضوع فرم کار کنیم. اما اگه دستگاه رو عوض کنیم دیگه نمیشه روی این موضوعات کار کرد. این نظر منه. بسته به اینکه نظر بقیه چی باشه برنامه ریزی بعدی رو انجام میدیم.
اگر هم کلا کسی نظری درباره برنامه ریزی قبلی داره یا اشکال و ایرادی توی تاپیک میبینه بگه که توی برنامه ریزی بعدی درستش کنیم.
خب بذار به اعترافی بکنم! از اینکه اسم این تاپیک رو کارگاه بداهه نوازی گذاشتم پشیمونمسلام بچه ها
میخاستم یه صحبت کلی کنم در مورد بداهه و بداهه نوازی و کارگاهش
ببینید بداهه خلق در لحظس که نوازنده پس از سالها تلمذ و تدبر:دی و تمرین و این حرفا بهش میرسه. حالا بعضی جاها ممکنه تیر بداهه بخوره به هدف و بعضی وقتا هم نه.
به نظر من ما به عنوان هنرجوهایی که حداقل دو سه سال بیشتره داریم ساز میزنیم باید فکر و کارمون رو بزاریم روی کارهای از پیش تعیین شده و ساخته شده که از گوشه های مختلف درش استفاده کنیم. اگر ما الان بخایم دست به بداهه نوازی بزنیم (یعنی خلق در لحظه کنیم) به نظرم یکم شلم شوربا میزنیم و کمتر نصیبمون میشه.
پیشنهادم اینه که ما بشینیم کار بسازیم مثلن پیش درامد، ضربی و ... یا تو فرم های مختلف بریم.
علیرضا منظورم مثل سوال تشریحیه ارشده.
نظرتون رو بنویسین و دلیل بگین
مرسی بچه ها
اگه الان میخاستم چنین تاپیکی بسازم اسمش رو میذاشتم کارگاه تکنوازی موسیقی ایرانی. در واقع اون موقعی که این تاپیک رو ساختم مثل الان فکر نمیکردم. الان به نظرم بداهه نوازی فقط یکی از قابلیت های تکنوازی هستش. قابلیتی که میتونی ازش استفاده کنی و میتونی استفاده نکنی. مثل اینکه میتونی از مضراب چپ استفاده کنی و میتوی استفاده نکنی. برای همین بهتر بود ما اسم اینجا رو میذاشتیم کارگاه تکنوازی و اینطوری هر کسی میتونست خودش انتخاب کنه که کارش به چه میزان بداهه باشه. البته الان هم عملا همینطوریه و بارها گفتیم که میزان بداهه بودن کارها به خود بچه ها بستگی داره، فقط الان اسم تاپیک غلط اندازه. من هم باهات موافقم که بهتره بچه ها از میزان بداهه بودن کارشون کم کنن و بیشتر بهش فکر کنن. خود من کلی به چیزی که زدم فکر کردم، جمله هاش رو مشخص کردم و مقدار زیادیش از پیش تعیین شده بود. یعنی با اینکه کارها کمتر بداهه باشه موافقم (البته این به خود فرد ربط داره، ما فقط میتونیم پیشنهاد بدیم) ، اما با اینکه به جای تکنوازی، بیاییم روی آهنگسازی موسیقی ایرانی کار کنیم موافق نیستم. چون این دو تا ربطی به هم ندارن. ما میتونیم روی آهنگسازی هم کار کنیم، خیلی هم خوب، اما اون ربطی به تکنوازی نداره.
یه چیز دیگه در رابطه به بداهه یادم اومد: میدونید که بداهه به اینگلیسی میشه improvisation و آهنگسازی میشه composition. یه موسیقی دان معروف (اسمش رو یادم نیست) میگه ما هیچ بداهه یا آهنگسازی ای به معنای مطلق نداریم برای همین باید از واژه ی comprovisation استفاده کنیم. یعنی همیشه یه چیزی بین این دو هستیم. اینا دو تا مفهوم بی نهایت هستن. بعضیا به سمت بداهه بیشتر تمایل دارن بعضیا به سمت آهنگسازی.
از آزادی "یواشکی" زنان
حمایت کنیم
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندي ها (Bookmarks)