-
-
3 کاربر برای این پست از art_music تشکر کرده اند:
-
Friday 2 March 2007
# ADS
-
The God Father
وضعیت
- افلاین
-
کاربران زیر از Amir به خاطر این پست تشکر کرده اند:
-
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
-
کاربران زیر از alireza_amirsamimi به خاطر این پست تشکر کرده اند:
-
مسئول بازنشسته
وضعیت
- افلاین
0
کی میزنه تو سر کم سنها ؟؟
مهم اینه که چه مدته میزنی
چه قدر تمرین داری به طور میانگین
و این که چقد استعداد داری
Yahoo ID : Hes_r
Facebook : Hessam Rostamian
No Pain ... No Gain
AK8
-
کاربران زیر از Hes_r به خاطر این پست تشکر کرده اند:
-
Thursday 13 November 2008
#5
مسئول بازنشسته
وضعیت
- افلاین
0
سلام
سن هنرمند اهميت داره. چون تو هر سني روحيات آدم فرق ميكنه و همينطور دغدغه هاي فكريش پس استاد بايد به سن هنرجو توجه ويژه داشته باشه.
اما از اين نظر كه گاهي اوقات (اكثرا) به كم سن و سالها كمتر بها داده ميشه!!! اشتباه است و دقيقا بايد برعكس باشه بخاطر اينكه بيشتر سرمايه گذاريها از سنين كم انجام ميشه و نتيجه ي بهتري داره.
زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست / هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود
صحــــــــــــنه پیوســـــــــته بجاســـــت / خرم آن نغمه که مردم سپارند به یــــــــــــاد
-
2 کاربر برای این پست از Mona تشکر کرده اند:
-
Thursday 13 November 2008
#6
کاربر نمونه
وضعیت
- افلاین
0
سن چه ربطی داره به هنر؟؟
آدم از سن پایین تر موسیقی رو شروع کنه که موفق تره!!!
من از نـژادِ اهـــوراییــانِ آزادم / من از بهشتِ چو زندان، خوشم نمی آید
اگر خدای نفهمد زبانِ پارسی ام / از آن خدای، به قرآن ! خوشم نمی آید
-
4 کاربر برای این پست از marzi_a1732 تشکر کرده اند:
-
Thursday 13 November 2008
#7
کاربر فعال انجمن
وضعیت
- افلاین
-
2 کاربر برای این پست از endvb6 تشکر کرده اند:
-
-
2 کاربر برای این پست از panii60 تشکر کرده اند:
-
کاربر فعال انجمن
وضعیت
- افلاین
0
نظر همه درسته
بعضی ها به کم سن وسالها بها نمیدن واذیتشون می کنن شاید یکی از دلایلش بی حوصلگی خود اساتید باشه ویا شیطنت بچه ها ولی خوب کسی که از بچگی به دنبال موسیقی رفته خیالتون جم که مادر و پدرش می دونن دارن چی کار می کنن و براشون اینده بچشون مهم (سو تفاهم پیش نیاد کسانی که از بزرگسالی شروع کردن خانوادشون بها ندادن خود من هم از 18 سالگی شروع کردم)
حرف مونا جان هم صحیح برای کسانی مثل من و هم سن و سالهای من حالا یه خورده پایین تر و بالاتر باید سن و دغدغه هامون در نظر گرفته بشه . اصولا تو این سن و سالها دیگه ادم باید اروم اروم مستقل بشه تا کی میشه هزینه هاتو از دیگران دریافت کنی هر چه قدر هم که دیگران مشکلی نداشته باشند بالاخره یه ر وزی باید دستت بره تو جیب خودت و مستقل بشی شاید یه روزی خدایی نکرده کسی نباشه که بهت کمک کنه و همه اموالت از دست داده باشی پس نیاز به یه حرفه خیلی ضروری
از طرفی کسی که دوست داره موسیقی رو حرفه ای دنبال کنه و به یه سرانجام برسونه اصولا بهتره بدون دغدغه به دنبال موسیقی باشه شما خودتون بگید میشه دائما اعصابت خورد باشه و بشینی سر تمرینات موسیقی حالا از هر نوعی که باشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
یک سری سازها یا می شه گفت اتمام سازها برای اینکه یه استاد خوب داشته باشی دوره های خوبی رو بگذرونی و ووو خیلی مسائل دیگه نیاز به یه پشتوانه مالی عالی داری که بدون هیچ دغدغه ای بتونی بری و بیای و تمرین کنی .
من خیلی ها رو دوروبرم میبینم که از این لحاظها مشکلی ندارن و چه قدر راحت میرن و میان (خدا رو شکر که همین چیزهای عادی هم برای ما مهیاست) حتی کسانی که به دلیل علاقشون رشته تحصیلی خودشون عوض کردن و موسیقی دارن میخونند. ولی خوب متاسفانه تو جامعه ما اصولا کم پیدا میشه کسی که روی موسیقی به عنوان یه حرفه حساب باز کنه و میگن نه سرانجام نداره ووووووووووووووووووووووووو وووووو
نتیجش اینه که می شی یه ادم پا در هوا . دورو برتون نگاه کنید چند نفر میشناسید که واقعابه ان چیزهایی که دوست دارن رسیدن چند نفر می شناسید که به زور حرفه خاصی یا حتی شغل معمولی خودشون دوست دارن واز ته دل و با عشق دارن کار می کنند ؟ قبول دارید انگشت شمارن ؟
من حتی پزشکانی رو می شناسم که برای قبولی در پزشکی چه قدر زحمت کشیدن ولی الان واقعا پشیمون هستن . به قول استادم بعداز یه مدت طرف 7 سال درس خونده میشه یه پزشک 4 سال خونده میشه یه مهندس ولی سرانجام از هیچ چیز راضی نیست و میره استخدام بانک میشه یا یه مطب میزنه و میشه پزشک عمومی (باز هم می گم به کسی جسارت نشه ولی خوب انگشت شمارن کسانی که از اوضاع خودشون راضین و یا فکر میکنند که راضین وقتی پاش می یفته میبینید که نه همچین خبری هم نیست.) یکی از بزرگان موسیقی ایران میگه که من برای انکه به ا ینجابرسم خیلی از پدرم حرف شنیدم خیلی ناسزاها رو تحمل کردم ولی خوب کو پدرم الان کجاست که ببینه من به کجا رسیدم الان یکی از سکان داران موسیقی در ایرانم (واقعا مطرح هست میشناسمش) حتی میشه گفت اکثریت بچه های موسیقی و به جرات میگم تمام بچه های موسیقی که الان حرفی برای گفتن دارن زندگیشون مدیون ایشون هستند .
ولی میگه کو پدرم که ببینه من ان حرفا رو تحمل کردم تا به اینجا برسم کجاست ببینه چه خون دلی خودرم و به اینجا رسیدم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟
ارامش دنیا مال اون کسی است که با وجدان صادق زندگی می کند
-
3 کاربر برای این پست از ماریا تشکر کرده اند:
-
کاربر انجمن
وضعیت
- افلاین
0
سلام
ببين داداش من...
هر كي هر چي گفت<تو اصلا گوش نده...
منم همين بلا ها سرم اومده
عشق به شکل پرواز پرندس..
عشق به شکل آهوی روندس..
-
2 کاربر برای این پست از Ajika تشکر کرده اند:
علاقه مندي ها (Bookmarks)