0
منم با حرف ماریا موافق هستم
به نظر من فقط وقتی برای یادگیری دیره که دیگه آدم زنده نباشه (ایشالا همه بچه های سایت 120 ساله بشن)
حتما همه شما اون عکس پروفسور حسابی رو دیدین که حتی وقتی می دونست آخر عمرش خیلی نزدیکه، تو ساعت های آخر هم از مطالعه کردن و آموختن علم دست بر نداشت، دلیلش هم فقط عشق به آموختن بود نه چیز دیگه.
موسیقی هم یه علمه پس همین موضوع درش صدق می کنه یعنی اگه واقعا عاشقش باشی همیشه دنبالشی و هیچ وقت برات دیر نیست.
البته من هم که می خواستم شروع کنم اولش یه کم از اینکه موفق نشم می ترسیدم و خیلی ها هم بهم گفتن که دیره و موفق نمی شی. اما الان از اینکه توی این حیطه یعنی حیطه موسیقی وارد شدم خیلی خوشحالم و به نسبت مدتی که موسیقی کار می کنم، پیشرفتم خوب بوده.
اکثر استادهای خوب هم وقتی پیششون برای یادگیری موسیقی میری اصلا به سنت کاری ندارند و این تشویش که سن طرف برای موسیقی مناسب نیست رو در شاگرد ایجاد نمی کنند اما بعضی از اساتید (البته اگه بشه استاد اسمشون رو گذاشت) جوری برخورد می کنن که طرف فکر میکنه یادگیری زدن یه ساز سخترین کار جهان هستش (همون طور که یکی از دوستامون تو یه تاپیک دیگه این موضوع رو گفت و گفت که این موضوع باعث شده دیگه دنبال موسیقی نره و الان پشیمونه)
البته نواختن درست یک ساز سخت هست اما نشدنی نیست و اگه عاشق سازت باشی پیشرفتت خیلی خوب خواهد بود.
پس برای یادگیری موسیقی وقت رو از دست نده چون به موسیقی علاقه داری و بعدا از سهل انگاری خودت پشیمون خواهی شد.
امیدوارم که همه موفق بشیم...
علاقه مندي ها (Bookmarks)