0
از ديگر خدمات صبا اين بود كه برای ساز تمبک نت مخصوصی تدوين كرد و درسهای آن را روی كاغذ معمولی (نه كاغذ نت) نوشت و در ضمن ملودیهای مخصوص آهنگها را به نت تمبک درآورد و به شاگردان آموخت.
نگاهی به تاریخ جدید تنبک نوازی بیندازیم متوجه می شویم که این ساز قبل از حضور حسین تهرانی (و مشوقانش مانند ابوالحسن صبا و حسین دهلوی) جایگاه موجه و قابل توجهی در تاریخ موسیقی ایران نداشت و پس از تلاش ها و تعمق های زیادی که برای احیاء مجدد آن توسط این استادان و بعضا شاگردان آنها صورت گرفت، در حال حاضر تنبک به عنوان ساز لازم و ثابت ارکسترهای ایرانی رسیده و حتی سال هاست که در مقام تکنواز هم نقش آفرین است.
زندهياد حسين تهرانی نوازندهی چيرهدست تمبک میگويد: « من هر چه كسب معلومات علمی و عملی كردهام از تصدق سر صباست. »بنده قبل از اینکه با مرحوم صبا آشنا بشوم خودم را ضرب شناس و ضرب گیر میدانستم وقتی با صبا آشنا شدم دیدم چیزی که ندارم همان ضرب است که ادعاداشتم. بقول معروف وقتی علمبود ادعا نیست و وقتی ادعا باشد معلومات نیست. بنده تازه فهمیدم ضرب چیست و باید چه کار کرد. مثلاً من تا آن موقع نمی دانستم ضربانگشت گذاری دارد، مرحوم صبا فرمودند که هر انگشتی یک فشاری دارد، هر کدام اینانگشت ها قدرت دارد، شدت دارد، ترموله را نمی دانستیم با دو انگشت می زنند؛ آن وقتها همین طوری می زدیم، شلوغ بود، مفهوم نبودتمام این مطالب تصدق سبک صبا است. در حال حاضر هر کسی که تنبک می زند به نام مکتب بنده است، در واقع مکتب مرحوم صبا است
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
علاقه مندي ها (Bookmarks)