نئو-کلاسیکال متال
ریشه‌های سبکی: اسپید متال، پروگرسیو راک ، موسیقی کلاسیک
ریشه‌های فرهنگی: دهه‌های ۷۰ و ۸۰، بریتانیای کبیر، سوئد، ایالات متحده
سازهای موسیقی: گیتارالکتریک، گیتار باس، کیبورد، درامز
محبوبیت عمومی: پایین روبه متوسط ، محبوبیت در میان طرفداران ویژه
نئو-کلاسیکال متال (به انگلیسی: Neo-classical metal) یکی از زیرشاخه‌های موسیقی هوی متال است که در آن موسیقی کلاسیک به طور چشمگیری متجلی است. در این سبک شاهد اجرای قطعات بسیار سخت تکنیکی هستیم که مرکب از عناصر اقتباسی از موسیقی کلاسیک و هوی متال است. به جرات می‌توان گفت اینگوی مالمستین برجسته‌ترین موسیقی‌دانی است که در رشد و توسعه این سبک در دههٔ ۸۰ فعالیت نموده‌است.

مشخصات


اینگوی یوهان مالمستین خالق و پادشاه سبک نئو-کلاسیکال متال


نام نئو-کلاسیکال متال از مفهوم عظیم و گسترده موسیقی کلاسیکگرفته شده‌است. در این زمینه می‌توان گفت که این مفهموم خاص، نئو-کلاسیکالمتال، چگونگی استفاده کردن نئوکلاسیسم از موسیقی کلاسیک سنتی را نشانمی‌دهد. موسیقی نئوکلاسیک را معمولا مربوط به جنبش مدرنیسمی می‌دانند که در آن آهنگسازان تحت تاثیر دوران کلاسیکقرار دارند. بطور کلی این دوره از سالهای میان ۱۷۵۰ تا ۱۸۱۰ میلادی سرچشمهمی‌گیرد، دورانی که در آن بهترین آهنگسازان همچون بتهوون ، موتزارت وهایدن ظهور کردند . به طور حتم دوره‌ی کلاسیک زمانی بود که موسیقیقانون‌مند و ساختاریافته پدید آمد مانند سونات ، سمفونی و موسیقی چهاربخشی[۱]که در همین دوره تکامل یافتند. مکتب نئوکلاسیسم در عرصه موسیقی تقریبا یکقرن پس از دوره کلاسیک بوجود آمد و در خلال جنگ‌های جهانی اول و دوم بهاوج شکوفایی رسید. مکتب نئوکلاسیم در عرصه موسیقی در واقع یک واکنش بود،واکنشی به مکتب رومانتیسم در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ میلادی. در مکتب رومانتیسم که در آن نام آهنگسازانی چون ریچارد واگنر و گوستاو مالر به چشم می‌خورد ، سعی شده بود تا بر روی دو مقوله موسیقی گفتاری و فرم موسیقی کار شود تا بتوان با کمک آنها در هنگام ساختن آثار بزرگ، محدودیت‌های قانون تونالیته را نادیده گرفت. ایگور استراوینسکی و پائول هایندمیثدو آهنگساز در سبک نئوکلاسیک بودند که توانستند عناصری از موسیقی کلاسیکمانند هارمونی اجرای دسته جمعی و تبعیت مطلق از فرم موسیقی را با ادبیاتخاص خود در مورد هارمونی پیشرفته و ریتم‌های متغیر ترکیب کنند.
از سوی دیگر موسیقی نئو-کلاسیکال متال خود را به جنبه‌های زیبایی‌شناسی ایده‌آل موسیقی کلاسیک مانند توازن و تعهد به فرم‌ها و قوانین محدود نکرد . همچنین می‌توان گفت این سبک از موسیقی دوره رومانتیک و موسیقی دوران باروک در قرن ۱۷ و اوایل قرن ۱۸ میلادی تاثیر گرفته‌است. موسیقی آهنگسازان دوره باروک همچون ویوالدی، هندل و باخاغلب بطور چشمگیری پر آب و تاب بودند. موسیقی‌دانان نئو-کلاسیکال متالیهمچون اینگوی مالمستین، سخت تحت تاثیر این وجه موسیقی دوران باروک هستند واز آثار آهنگسازان خوش‌قریحه متاخری چون نیکول پاگانینی در اجرایتکنیک‌های‌شان استفاده کرده‌اند. برای این‌که این موضوع را درک کنیدکافیست بدانید چندین آهنگساز نئو-کلاسیکال متال از قطعه کاپریس ۲۴پاگانینی اجراهای مختلف و خاص خود را دارند.
نگاه این سبک به موسیقیکلاسیک طوری‌ست که آن را برای عموم مردم قابل فهم می‌کند و نه برای عده‌ایخاص. به دلیل سادگی و قابل درک بودن آن و به خاطر پتانسیل بالای این سبکبرای جلب هواداران مختلف، موسیقی نئو-کلاسیکال متال صرفا یک تعریف سنتیخشک و خالی از نئوکلاسیسم نیست.
نگاهی به تاریخ و نفوذ نئو-کلاسیکال متال


سمت راست ریچارد هیو بلکمور ملقب به ریچی بلکمور


شکل گیری فرم ناب موسیقی نئو-کلاسیکال متال را در دههٔ ۸۰ میلادیمی‌توانیم ببینیم. اگرچه که تاثیر این سبک را در آثار آهنگسازان قدیمی‌تریمانند ریچی بلکمور [۲]، اولی جان روث و رندی رودز می‌توان دید. این سبک بیشتر در قطعاتی که نوازندگان گیتار اجرا می‌کردند به چشم می‌خورد اگرچه که نوازندگان دیگر سازها هم از این سبک بی‌بهره نبودند مانند نوازنده کیبورد ریک ویکمن. در اوایل دههٔ ۷۰ میلادی و از آغاز پیدایش راک، تکنیک‌های اجرا شده توسط گیتار الکتریکبطور پیاپی پیشرفت می‌کردند ولی هنوز تکنیک‌ها برای اجرای ناب این سبککافی نبودند. بدون شک در دههٔ ۸۰ بود که این تکنیک‌ها از نظر فنی فورانکردند و رشد چشم‌گیری حاصل آمد. سبک نئو-کلاسیکال متال به همان اندازه‌ایکه بخاطر فرم و قوانین موسیقی‌اش شهرت دارد برای تکنیک‌های پیشرفته‌اش هممشهور است. یکی از دلایل محبوبیت و گسترش این سبک را در وجود قطعاتفوق‌العاده زیبای اجرا شده توسط گیتار می‌دانند و آن هنگامی است که اکثرگیتاریست‌ها در این سبک از آثار جذاب و فوق‌العاده زیبای آهنگسازان دورهکلاسیک مانند نیکول پاگانینی و فردریش شوپن استفاده می‌کردند.
لقب سلطان و خالق سبک زیبای نئو-کلاسیکال متال را به گیتاریست سوئدی، اینگوی مالمستین داده‌اند. او در سال ۱۹۸۲ میلادی به دعوت مایک وارنی از شرکت شرپنل رکوردز به آمریکا مهاجرت کرد. مالمستین از دوران جوانی تحت تاثیر موسیقی راک و کلاسیک بود.
بطور قطع سال‌های طلایی نئو-کلاسیکال متال اواخر دههٔ ۸۰ میلادی بود. زمانی که گیتاریست‌های بزرگی چون اینگوی مالمستین، پائول گیلبرت، جیسون بکر و مارتی فریدمن و دیوید چستینتوانستند با مایک وارنی و شرکت شرپنل رکوردز قرارداد ببندند. اکثر اینآهنگسازان همان راهی را رفتند که توسط اینگوی مالمستین در اوایل دههٔ ۸۰پایه گذاری شده بود.
به تازگی این سبک از طرف نوازندگان گیتاری که بهاصطلاح زیرزمینی فعالیت می‌کنند و چندان شهرتی ندارند مورد استقبال قرارگرفته‌است. امروزه همچنین در تفاوت با سال‌های گذشته که نئو-کلاسیک متالدر تسخیر نوازندگان سولیست بود، گروه‌های زیادی در این سبک فعالیت می‌کننداز این دست می‌توان گروه‌ها و اشخاص بزرگی چون مایکل انجلو بتیو، ترنس-سیبریان ارکسترا، استراتو واریوس، سیمفونی ایکس، جو استمپ و آداجیو را نام برد.
در اجراهای همگانی این سبک، قطعات کلاسیک رونویسی می‌شوند و سپس در فرم‌های راک و متالاجرا می‌شوند. و در آخر یک بار دیگر باید تاکید کنیم که دوره‌های کلاسیک وباروک تاثیر شگفتی بر روی این سبک داشته و دارند و این به دلیل اصوات وتکنیک‌های خاص این دوره‌هاست که در ترکیب با فرم‌های راک و متال آثارشگفتی را پدید آورده‌است.